آموزش موسیقی

ساز کمانچه در موسیقی اصیل ایرانی ریشه کهنی دارد و از گذشته تا کنون با وجود تغییراتی که داشته همچنان در موسیقی ما از اهمیت زیادی برخوردار بوده است. نامی که بر روی این ساز قرار گرفته در زبان فارسی به معنی کمان کوچک ( کمان-چه ) می‌باشد. همچنین همانطور که در ابتدای راهنمای خرید کمانچه گفته شد این ساز در کشور های دیگری نیز مورد استفاده قرار میگرفت. امروزه حضور کمانچه در موسیقی سنتی کشورهایی مانند ترکیه، آذربایجان، ازبکستان، ارمنستان و ترکمنستان با اندکی تغییرات در ساختار دیده می‌شود. در راهنمای خرید کمانچه به تاریخچه این ساز سنتی خواهیم پرداخت.

به طور کل سازهای آرشه ای از جمله کمانچه و سازهای مشابه آن در طول تاریخ نواخته می‌شدند و از قدمت طولانی ای برخوردار هستند. کمانچه در نقاشی هایی از صحنه های جشن و جنگ دیده می شود که مربوط به دوره مغول و تیموری می‌شود دیده شده است.

همچنین کمانچه یکی از مهمترین سازها در دوره صفویه و قاجار بود. نقاشی دیواری در کاخ چهل ستون اصفهان حاکی از این است که کمانچه در جشن های دوره صفویه مورد استفاده قرار می گرفت. این نقاشی های دیواری در دربار سلطنتی یک ضیافت را به تصویر می کشد. علاوه بر این آثار زیادی از این ساز در نقش و نگار های باستانی یافت میشود.

در واقع تصنیف کلام ریتمیک خواننده است که با موسیقی همراه می‌شود. منشا تصنیف به دوره زند برمی‌گردد. در آن زمان ها لطف علی خان زند (آخرین پادشاه این سلسله)، با کمانچه و نی آواز می‌خواند.

همچنین کمانچه در دوران قاجار بخصوص در دوران سلطنت فتح علی شاه نیز از اهمیت بالایی برخوردار بود و توجه هنرمندان را حتی در خارج از ایران به خود جلب کرده بود.

همه این توضیحات اهمیت کمانچه در گذشته را نشان میدهد. در تاریخ موسیقی ایرانی از اواخر دوران سلطنت مظفرالدین شاه، اهمیت کمانچه کاهش یافت اما با آمدن ساز ویولن به ایران در دهه های گذشته، و با تلاش علی اصغر بهاری ، جایگاه کمانچه در میان ایرانیان احیا شد.

آموزش موسیقی

یکی از ساز های زهی پرطرفدار تنبوراست که در این ساز سیم‌ ها از روی دسته و کاسه‌ ساز عبور می کند و فرآیند صداسازی بر اثر ضربه انگشتان شکل می گیرد. تنبور یک ساز محلی با دسته بلندتر و کاسه بزرگتر از سه تار می باشد که شامل دو یا سه سیم و چهارده پرده میشود. تنبور با پنجه نواخته می شود و این امر ارتباط بین تنبور ، دو تار و سه تار را مشخص می کند. در ادامه اجزای مختلف این ساز را بررسی میکنیم.

کاسه طنینی: به همان قسمت پایین تنبور گفته می شود که دارای اشکال مختلف بسته به منطقه و سازنده می باشد. کاسه این ساز را غالبا از چوب توت ساخته که انتخاب جنس چوب توت در کیفیت صدای آن بسیار حائز اهمیت است.

دسته: قسمت انتهایی این ساز که به کاسه متصل می شود و نقش مهمی در صدادهی ساز دارد.

صفحه: قسمت روی کاسه تنبور دارای بافت ظریفی و صفحه نازکی است که از چوب گردو برای ساخت آن استفاده شده و در قسمت میانی یا در گوشه صفحه حدود هفت تا دوازده سوراخِ دو تا سه میلیمتری دارد که موجب نرمی صدای تنبور می شود. سوراخ روی صفحه بر صدای تنبور تاثیر بسزایی دارد.

دستان: سیزده تا چهارده دستان در تنبور وجود دارد که در محلهای معیّن بر دسته بسته می شوند. به نظر اغلب نوازندگان مشهور، محل دستانها ثابت است اما برخی نیز معتقدند که جای تعدادی از این دستانها متغیر است

خرک: قطعه چوبی کوچک و مستحکم از جنس شمشاد و گردو می باشد که بر روی صفحه قرار می گیرد.

سیم گیر: به قسمت انتهایی کاسه وصل شده و سیم را به آن وصل می کنند. سیم گیر از جنس استخوان یا چوب بوده در انتهای صفحه قرار دارد. سیم ها را در این بخش بهم گره زده و تا انتهای دسته می کشند.

گوشی: قطعات بالای دسته تنبور را گوشی می نامند و از آن به منظور کوک کردن سیم ها استفاده می شود. سه گوشی از جنس چوب بید برای بخش گوشی در نظر گرفته می شود.

شیطانک: به برجستگی پایین سردسته ، شیطانک گفته میشود. شیطانک ، قطعه ای از جنس چوب یا استخوان با دو یا سه شیار می باشد که سیم ها از روی آن عبور داده می شوند و به گوشی متصل می شوند.

پرده: نخ مصنوعی یا طبیعی ( پوست روده حیوانات چهارپا) نازک است که بر روی دسته ساز متصل شده و فاصله ی بین هردو دستان را یک پرده نامیده می شود.

سیم: دو یا سه سیم ، که سیم بالایی به طور معمول به صورت جفت می باشد . این سیم ها از یک سمت به سیم گیر و از سمت دیگر بعد از عبور از روی خرک و شیطانک به دور گوشیها پیچیده می شوند.

آموزش موسیقی

اصولا یک ساز خوب دارای دو ویژگی اصلی است که شامل جنس متریال و نحوه ساخت آن میشود. اگر مبتدی هستید و قصد خرید یک تنبور را دارید لازم است چند نکته را در نظر داشته باشید. به عنوان مثال اطلاعات لازم درباره یک ساز خوب را کسب کنید ، صدای ساز را بشنوید و با توجه به بودجه خود سازی مناسب برای تمرین اما با کیفیت مطلوب تهیه کنید.

برای شروع بهتر است درباره جنس بدنه ساز اطلاعات کسب کنید. برای ساخت تنبور نیز مانند اکثر سازهای زهی سنتی دیگر از چوب هایی مانند توت یا گردو استفاده میشود که در دسترس است و کیفیت و دوام لازم را دارد.
کاسه تنبور به شکل گلابی می ‌باشد و رایج ترین چوب برای ساخت آن چوب توت است. ضخامت چوب این قسمت تقریبا ۴ میلی متر است که برای زیر خوان شدن صدای تنبور از ضخامت بیشتر و برای بم خوان شدن آن از ضخامت کمتر استفاده می شود. دیگر مشخصات کاسه شامل اندازه عمق کاسه است که میتواند در تنبورهای مختلف از ۱۳ الی ۱۷ سانتی‌متر ‌باشد. همچنین اغلب سازندگان برای ساخت کاسه معمولا عرض دهنه را بین ۱۵/۵ الی ۲۰ سانتی‌متر و طول کاسه تا دستان سیزدهم را بین ۳۵ الی ۴۲ سانتی‌متر در نظر میگیرند. ضمنا بر روی کاسه برخی از تنبورها ممکن است سوراخ هایی را مشاهده کنید که در واقع به منظور آزاد کردن صدای ساز از درون کاسه تعبیه شده اند و تعداد آن میتواند از بین ۲ تا ۵ عدد متغییر باشد.
دسته ساز نیز معمولا از چوب های گردو و توت ساخته میشود. سازندگان اغلب از چوب گردو به دلیل مقاومت مناسب برای ساخت دسته استفاده میکنند. علاوه بر جنس باید اتصال دقیق و تمیز دسته به بدنه نیز مورد بررسی قرار گرفته شود.
صفحه رویی نیز معمولا از همان چوب های قبلی ساخته میشود. اما نکته ای که میخواهیم به آن اشاره کنیم صاف بودن سطح صفحه است. بدین معنا که صفحه رویی ساز شما باید صاف و صیقلی و فاقد خراش و زدگی باشد. همچنین پیشنهاد میشود ترجیحا صفحه بدون طرح یا منبت باشد تا صدا و چوب آن از کیفیت بهتری برخوردار شود.
شاید بنظر شما اجزای کوچکی مانند خرک ، شیطانک ، سیم گیر و گوشی ها در کیفیت ساز موثر نباشند اما کاملا برعکس است. بهتر است شیطانک و سیم گیر از جنس استخوان و گوشی ها و خرک از جنس چوب مرغوب باشند. البته قائدتا استفاده از مواد مرغوب برای ساخت ساز موجب افزایش قیمت آن میشود به همین دلیل در سازهای مبتدی معمولا از مواد مصنوعی برای شیطانک و سیم گیر استفاده میکنند تا قیمت ساز برای هنرجویان مبتدی گران نباشد!
پرده ها نیز مانند بقیه اجزای ساز از قائده جنس مرغوب قیمت بالاتر پیروی میکنند. بنابر این بهتر است جنس پرده‌ تنبور از روده‌ی گوسفند یا بز تهیه شده باشد. نوع دیگر پرده ، از الیاف مصنوعی ساخته میشود و کیفیت نسبتا پایین تری دارد و اکثر سازهای مبتدی مورد استفاده قرار میگیرد.
همانطور که قبل تر گفتیم صدای ساز معیاری مهم برای خرید است. البته که نحوه ساخت و صدادهی دو امر وابسته به یکدیگر هستند ، بنابراین پس از بررسی کیفیت ساخت میتوانید به کیفیت صدای آن بپردازید. افراد مبتدی که تجربه و مهارت نواختن با تنبور را ندارند میتوانند به کمک مربی ، دوستان نوازنده خود یا فروشنده صدای ساز را بشنوند.

آموزش موسیقی

تنبوری که امروزه در اجراهای موسیقی میبینید ، قدمت بسیار طولانی دارد که مربوط به ۶۰۰۰ هزار سال پیش است. تنبور در طول دوره تاریخی و فرهنگی در نواحی مختلفی نام و اشکال متفاوتی به خود اختصاص داده است. احتمالا می توان اینطور گفت که بیشتر سازهای زهی مضرابی برگرفته شده از این ساز بوده و ارتقا یافته اند. از این ساز به عنوان مادر سازهای زهی از جمله : تار، سه تار، عود، دوتار، گیتار، ماندولین، دیوان و… یاد شده است.

شاید برای شما سوال پیش بیاید که مگر قدمت موسیقی سنتی چقدر است که تنبور دارای پیشینه ای چند هزار ساله است ! تنبور در واقع یک ساز اصیل ایرانی است ، اگر به گذشته این ساز رجوع کنیم آثاری از آن را در آناتولی قدیم میابیم. بنابراین میتوان گفت اولین نشانه های پیدایش تنبور چندین هزار سال پیش در آناتولی کشف شده بود. در آن زمان نژادی از آریایی ها در آناتولی از این ساز استفاده میکردند.

طبق تحقیقات انجام شده و شواهدی که در دسترس است ، دوره صفوی پیشرفت چشمگیری در عرصه هنر به خصوص موسیقی داشته است. حتی گفته میشود تنبور سازی مهم در بین سازهای آن دوره بوده که توسط بزرگان علم و عرفان نواخته میشده است. اما نمیتوان گفت این بهترین عصر برای تنبور و موسیقی ایرانی بود. پس از آن تغییرات بسیاری در سبک زندگی و فرهنگ ایجاد شد که بدون شک بازتاب این دگرگونی ها در موسیقی نیز پدیدار شده بود.

اما نکته حائز اهمیت این است که تنبور با وجود سیر تحول زمانه ، توانست حتی دوره های تاریک را پشت سر بگذارد و پس از حدودا دو قرن خود را به عصر حاضر برساند. بنابراین میتوان گفت در طول تاریخ تنبور به خوبی ارزش خود را حفظ کرده و همیشه از این ساز به عنوان یک ساز اصیل ایرانی یاد میشود.

تنبور در عصر امروزی
امروزه تنبور در سراسر ایران رواج دارد اما کانون اصلی آن کرمانشاه و کردستان و نواحی شمالی لرستان است . تنبور در این مناطق ، با نام های تَمیُرَه ، تَمیرَه ، تموره ، تمور و تنبوره نیز شناخته می شود. در کرمانشاه و کردستان ایران تنبور زینت مجالس عرفانی و محافل است.

علاوه بر این تنبور به موسیقی ملل هم راه پیدا کرده و در بیشتر کشورها مثل هند، آمریکا، چین، مصر، سوریه، گرجستان و افغانستان، بنگلادش، مراکش، به نوعی حضور دارد. البته نهایتا پیداست تنبور در هرکجایی یافت شود اصالت آن مربوط به ایران است.

آموزش موسیقی

در ابتدا پیانوهای دیجیتال از کلاویه هایی استفاده می کردند که مانند کلاویه های کیبورد معمولی بود. همچنین صدای استفاده شده در این مدل های آغازین همانند کیبورد ها، صدای مصنوعی و سینتی سایزر شده بود؛ که این اختلاف باعث می شد که بسیاری از همان نوازندگان مشتاق به سمت آتیک بازگردند. بعد از مدتی تولیدکنندگان پیانو دیجیتال در سراسر جهان ، به این فکر افتادند که برای رسیدن به بیشترین میزان از درجه مقبولیت، باید به دنبال راه هایی باشند تا هرچه بیشتر این ساز را شبیه و نزدیک به آتیک کنند. چه از لحاظ ظاهری چه از لحاظ کلاویه ها و تاچ و چه از لحاظ صدا.

این اقدامات مهم و سرنوشت ساز، در ابتدا از تغییر در چهره و بدنه این ساز شروع شد. و سپس به سمت کلاویه ها و اکشن آنها و در کنار آن؛ استفاده از صداهای واقعی به جای صداهای سینتی سایزر شده، ادامه پیدا کرد.

آموزش موسیقی

یک نوازنده مبتدی تا چندین ماه نمیتواند تفاوت بین یک پیانوی دیجیتال با ۶۴ نت پلیفونی را در مقایسه با یک مدل ۱۲۸ یا حتی ۲۵۶ پلیفونی تشخیص دهد.

اگر چه همه ی این موارد به استفاده شخص و علاقه شخص برمیگردد، یک قانون عمومی خوب این است که ۶۴ نت پلیفونی برای نوازنده ای که در سطح مبتدی بوده و فقط از ویژگی های اصلی پیانو استفاده می کند، کافی است. ۱۲۸ نت پلیفونی کیفیتی بهتر دارد که می تواند نواختن هایی با جزییات بیشتر و لایه های بیشتر را شامل شود.

آموزش موسیقی

اگر در هنگام استفاده از پدال پشتیبان نت ها را از دست می دهید، این حرکت را امتحان کنید، نت های پایینه A در پیانوی دیجیتال را دوبار فشار دهید. این نتها را با پدال پشتیبان نگه داشته و با هر دو دست خود گلیساندو را اجرا کنید. اگر پیانوی دیجیتال برای رها کردن نت های گلیساندو از محاسبات استفاده می کند، شما نباید دو نت پایین A را رها کنید.

آموزش موسیقی

به طور خلاصه، بالاتر از ۳۲ نت پلیفونی در پیانو مطلوب است. شما می توانید ۶۴ تا ۱۲۸ نت پلیفونی در پیانو های دیجیتال بغیر از پیانو های قیمت متوسط پیدا کنید.

همچنین پیانو هایی با با ۲۵۶ نت پلیفونی وجود دارند (بعنوان مثال Yamaha p-255 یا p-515، یا پیانو CLP 645 یاماها )، درست است این پیانو ها بسیار عالی هستند، اما این دسته از پیانو ها برای افراد بسیار ایده آل گرا می باشد، نیازی نیست به دنبال شکار این دسته از پیانو ها باشید اگر یک نوازنده پیانو مبتدی هستید.

نکته: اگر شما از کیبورد خود بعنوان سکوئنسر ( Sequencer ) استفاده می کنید، پس پیشنهاد می کنیم یک کیبورد با حداقل ۶۴ نت پلیفونی خریداری نمایید.

آموزش موسیقی

احتمالا به کلیدهای پیانو دقت کردید که دارای کلیدهای سفید و سیاه است. در پیانو کلیدهای سفید نت‌های اصلی ما هستند و کلیدهای مشکی در واقع صدایی ایجاد می‌کند که دقیقا بین دو کلید سفید قرار دارد.

به این گونه نت‌ها در موسیقی غربی بمل و دیز یا نیم پرده گفته می‌شود اما در موسیقی ایرانی تقسیم بندی یک چهارم پرده هم وجود دارد که کرن نامیده می‌شود. در کل اگر فاصله دو نت مانند “ر” و “می” را یک پرده در نظر بگیریم بین آن تقسیم بندی‌هایی وجود دارد که شامل نیم پرده و ربع پرده می‌شود.

ممکن است برای شما سوال پیش بیاید که چگونه می‌توان نت‌های نیم پرده یا ربع پرده را تشخیص داد؟ لازم است بدانید برای نت‌ها علائمی در نظر گرفته شده که نشان می‌دهد نت باید به چه شکلی اجرا شود. همانطور که گفتیم فاصله بین نت‌ها دارای تقسیم بندی‌هایی شامل بکار، بمل، دیز، کرن و… می‌باشد که در ادامه با علائم و ویژگی های آن‌ها بیشتر آشنا می‌شوید.

بکار به معنای حالت طبیعی یک نت است و صدای تغییر یافته را به حالت اصلی باز می‌گرداند.

صدای نت را نیم پرده پایین می‌آورد یا بم تر می‌کند.

صدای نت را نیم پرده بالا می‌برد یا زیرتر می‌کند.

صدای نت را ربع پرده بم‌تر می‌کند.

صدای نت را ربع پرده زیرتر می‌کند.

آموزش موسیقی

تاریخچه آمپلی فایر های گیتار کمبو به سال ۱۹۳۳ مربوط میشود. در این سال تنظیمات آمپ Vivi-tone برای اجراهای زنده و برنامه های رادیوئیمورد استفاده قرار گرفت. در سال ۱۹۳۴، Rickenbacker یک آمپ کومبو مشابه را راه اندازی کرد که تصویر آن را در زیر مشاهده میکنید. این شرکت محافظ های کناری را به آن اضافه کرد تا  در هنگام حمل و نقل، سیستم در وضعیت خوبی قرار داشته باشد و پروسه حمل آن راحتتر شود.

در اوایل دهه ۱۹۶۰، Dick Dale نوازنده معروف، گیتاریست سبک راک با کمپانی فندر شروع به تولید امپ های سفارشی کرد که منجر به تولید اولین آمپلیفایر ۱۰۰ واتی شد. او محدودیت های فناوری تقویت الکتریکی را شکست، و به توسعه تجهیزات جدید کمک کرد که قادر به تولید تن های Clean باشند. دیستورشن در دهه ۱۹۶۰ محبوبیت بیشتری پیدا کرد، هنگامی که دیو دیویس گیتاریست، افکت های دیستورشن را توسط اتصال خروجی یک آمپلیفایر در ورودی یک آمپلی فایر دیگر تولید کرد.

آموزش موسیقی

مهندسین اولین سیستم آمپلی فایر و اسپیکر با صدای بلند، و قدرتمند را برای سیستم های عمومی و سالن های سینما طراحی کردند. این سیستم های PA بزرگ و سیستم های صدای سالن های سینما بزرگ و گران قیمت بودند، و همچنین برای بسیاری از موزیسین ها مورد استفاده نبود. پس از سال ۱۹۲۷، سیستم های PA کوچکتر و قابل حمل با جریان AC که می توانستند به سوکت های دیواری به راحتی متصل شوند بین موزیسین ها بسیار محبوب شدند. در اواخر دهه، ۱۹۲۰ تا اواسط دهه ۱۹۳۰، سیستم های قابل حمل کوچک PA و آمپلیفایر های کومبو کوچک تقریبا مشابه یکدیگر بودند. این آمپ ها یک بخش کنترل ولوم تک و یک یا دو جک ورودی، اسپیکر های فیلد کویل و محفظه چوبی نازک داشتند.

این آمپ های اولیه کنترل تن یا حتی سوئیچ On-Off نداشتند. در سال ۱۹۲۸، Stromberg-Voisinet اولین شرکتی بود که ساز های استرینگ شده و پک آمپلیفایر می فروخت. این امپ شمایلی همچون تصویر زیر را داشت. با این حال، نوازندگان به دلیل استفاده از تن و ولوم نامطلوب، و عدم اطمینان کافی توجه  چندان زیادی به محصولات این شرکت نداشتند. در سال ۱۹۳۲، ابزار های الکترو استرینگ آمپ گیتار همراه با خروجی بالا و پیکاپ مپنتیک استرینگ رونمایی شدند. الکترو الگوی استاندارد آمپ های کوچک موسیقی جز را تنظیم کرده است: یک محفظه چوبی همراه با آمپلی فایر الکترونیکی که در داخل آن نصب شده بود و یک دسته راحت جهت حمل راحت این سیستم را ارائه کرد.

آموزش موسیقی

یک گیتار عالی Les Paul برای علاقه مندان به یک گیتار Vintage واقعی: به منظور گرامیداشت ۶۰ سال فعالیت در حوزه ساخت گیتار های با کیفیت، کمپانی Gibson یکی از نمادین ترین گیتار های الکتریکی که تا به حال ساخته شده، یعنی مدل Gibson Custom 60th Anniversary 1959 Les Paul Standard VOS را در مجموعه گیتار های Gibson قرار داده است. یک جفت پیکاپ هامباکینگ CustomBucker همراه با آهنرباهای Alnico III، دقیق ترین صدای PAF موجود را ارائه می دهد. نک این گیتار از جنس ماهاگانی بوده و با مهارت بسیار بالایی طراحی و ساخته شده است. از جمله ویژگی های نک این گیتار می توان به طراحی C شکل متوسط، اندازه ۵۹ اینچی و احساس نوازندگی مشابه با نوازندگان آشنای قدیمی اشاره کرد. فینیش VOS nitro، احساس و ظاهری عالی به این گیتار بخشیده است. فرت برد رزوود همراه با ۲۲ فرت جامبو متوسط تاریخی، باعث شده تا این گیتار از قابلیت پخش و صدایی مدرن برخوردار باشد.

ویژگی های گیتار الکتریک ۱۹۵۹ Les Paul Standard VOS
یکی از گیتار های الکتریک مشهور و با کیفیتی که تا کنون ساخته شده است.
تمامی جزییات به صورت کاملا دقیق بازسازی شده تا ظاهر، صدا و احساس عالی نوازندگی با یک مدل ۱۹۵۹ در اختیار شما باشد.
بدنه ماهاگانی سبک همراه با تاپ از جنس میپل.
نک C شکل متوسط ۵۹ اینچی که با یک فرت برد رزوود محکم همراه شده است.
این گیتار شامل تیونر های سینگل لاین و صدف کاری های ذوزنقه ای سلوی می باشد.
پیکاپ های CustomBucker  برای دریافت صدای PAF عالی نیز برای این گیتار در نظر گرفته شده اند.

آموزش موسیقی

یک گیتار استراتوکستر واقعی: گیتار الکتریک Fender مدل ۱۹۵۷ Time Machine Relic Stratocaster دارای بدنه ای از جنس آلدر می باشد، این گیتار الکتریک سالید بادی، تن های مخصوص یک گیتار استرت کلاسیک را در اختیار شما قرار می دهد. این تن های زیبا به دلیل ۳ پیکاپ سینگل کویل (تک سیم پیچ) استراتوکستر Hand-Wound دهه ۵۰، همراه با قابلیت تطبیق پذیری مدرن پیکاپ میانی reverse wound/reverse polarity و سوئیچینگ ۵ مسیره ایجاد می شوند. نک میپل چهار گوش این گیتار همراه با طراحی V شکل و اندازه ۵۷ اینچی خود، راحتی بسیار مطلوبی برای نوازنده ایجاد می کند.

ویژگی های گیتار الکتریک Fender مدل ۱۹۵۷ Time Machine Relic Stratocaster
پیکاپ های سینگل کویل (تک سیم پیچ) استراتوکستر دهه ۵۰، صدای یک گیتار استرت کلاسیک را تداعی می کند.
نک چهارگوش، استقامت و قابلیت پخش فوق العاده ای به شما می دهد.
فینیش زیبا و سخت افزاری برای ویبریشن های با کیفیت.

آموزش موسیقی

در ایران سنتور های مختلفی از نظر ساختار و کاربرد وجود دارد که عبارتند از :

• سنتور ۱۰ خرک
  سنتور ۱۱ خرک
  سنتور ۱۲ خرک
  سنتور لا کوک
  سنتور سی کوک
  سنتور باس
  سنتور باریتون
  سنتور کروماتیک
  سنتور کروماتیک بم
  اما سنتور ۹ خرک یا سل کوک رایج ترین سنتور مورد استفاده در ایران است. 

آموزش موسیقی

به یاد داشته باشید اگر مبتدی هستید و برای اولین بار می‌خواهید ساز تهیه کنید بعد از مطالعه راهنمای جامع خرید سنتور حتما از راهنمایی های یک فرد با تجربه نیز استفاده کنید.

در ادامه مطلب به برخی از موارد مهم که در هنگام خرید سنتور باید بررسی شوند اشاره می‌کنیم.

برای ساخت سنتور اغلب از چوب گردو استفاده میشود ، بنابراین کیفیت ساخت ، پرداخت ، طراحی و رنگ چوب نقش تعیین کننده ای در صدادهی و عمر ساز دارد. معمولا برای ساخت ساز از چوب کهنه و خشک استفاده میشود.

به نحوه گره زدن سیم ها به سیم گیر نیز دقت کنید چرا که این عمل در ماندگاری کوک شما تاثیر گذار است.

به همراه سنتور ترجیحا پایه یا میز سنتور تهیه کنید تا بتوانید به شکل درست بنوازید و از بابت سالم ماندن ساز اطمینان خاطر داشته باشید.

مهمترین ویژگی یک ساز صدای آن است. صدای سنتور نیز باید یکدست با کمی زنگ و حجم مناسب شنیده شود. که مسائلی مانند جنس چوب ، کیفیت ساخت ، کیفیت سیم و باعث بوجود آمدن صدای مطلوب میشوند.

یکی دیگر از نکات قابل توجه ، متورم نبودن چوب صفحه رویی سنتور است. با نگاه کردن به صفحه میتوانید صاف بودن صفحه را بررسی کنید.

معمولا سنتور به همراه هاردکیس ، مضراب و چکش کوک ارائه میشود. هاردکیس برای جلوگیری از آسیب دیدگی ساز، مضراب برای نواختن و چکش برای کوک کردن ساز لازم است.

آموزش موسیقی

پرده گردان : خصوصیت اصلی این سنتور پرده گردان های آن است. به کمک پرده گردان میتوانید در عرض چند ثانیه کوک خود را تغییر دهید. پرده گردان شامل غلتک هایی میشود که بر روی ریل قرار دارند ، با حرکت دادن غلتک کوک سیم به اندازه نیم پرده یا ربع پرده تغییر خواهد کرد. همچنین جای نت ها کاملا مشخص شده است و با افتادن غلتط بر روی شیار ریل کوک سیم عوض میشود. به این صورت میتوانید دستگاهی که در آن مینوازید را تغییر دهید ، بدون اینکه سیم ها از کوک اصلی خارج شوند.

گوشی ها : گوشی های سنتور هفت دستگاه مخصوص این مدل میباشند و از پیچ و مهره تشکیل شده اند. این سنتورها از دقت بالایی در کوک کردن برخوردارند و ماندگاری طولانی در نگه داشتن کوک سیم ها دارند. پیچ های گوشی از جنس استیل و مهره ها از جنس برنج میباشند.

پل ها : از دیگر مشکلات رایج سنتور نوازان ایجاد قوس در صفحه چوبی در اثر تناوب آب و هوا است. در ساختمان بدنه سنتور هفت دستگاه نیز نوآوری هایی انجام شده که این مشکل را حل کرده است. در تمامی سنتور ها پل های بدنه قابل رویت و در دسترس نوازنده نیستند ، اما در این مدل پل ها در دسترس است و نوازنده میتواند هر زمان که صفحه ساز قوس پیدا کرد آن را به حالت اول برگرداند و بالانس صفحه را با به کمک تنظیم پل ها حفظ کند.

آموزش موسیقی

ساز ملودیکا منحصر به فرد است که میتوانید بسیاری از سبکها را با آن بنوازید و اصطلاحا چند کاره محسوب می شود  ، یعنی میتوان از تکنیک های مختلفی برای نواختن آن استفاده کرد. حتما تا کنون صدای این ساز را در بسیاری از اهنگ های مشهور در سبک ها پاپ ، راک و جز در سراسر دنیا شنده اید.

ساز ملودیکا ، برای اولین بار در دهه ۱۹۵۰ اختراع شد. این ساز در واقع تلفیق صدای ساز های بادی با نحوه نواختن پیانو است که بر روی کلاویه های ساز صورت میگیرد و با نواختن ساز ملودیکا صدای یک ساز بادی را در اختیار خواهید داشت،  که با سبک پیانو نواخته میشود و این ویژگی برای نوازندگان پیانو بسیار مناسب میباشد ، چرا که  این ساز به راحتی نواخته می شود.

همین مسائل باعث شده  که علاوه بر افراد مبتدی که جذب این ساز شده اند،  بسیاری از نوازندگان و افراد حرفه ای نیز این ساز را برای نواختن انتخاب کنند ،  چراکه ملودیکا سازی است که  می توان بسیاری از ژانرهای موسیقی را با آن نواخت و همین امر موجب شده تا نوازندگان معروف با سلایق مختلف به این ساز روی  آورند. ملودیکا یک ساز کاملا مناسب و جذاب در اجرای زنده و استیج است و شما نیز میتوانید این ساز در حالات مختلف بنوازید. به طور مثال شما این امکان را دارید که ملودیکا را با سری مخصوص یا لوله ساز بنوازید ، همچنین این ساز را میتوان هم به صورت ایستاده هم به صورت نشسته نواخت. برای نواختن این ساز شما میتوانید از یک دست کمک بگیرید و یا با دو دست این ساز را بنوازید.

ملودیکا ، در دسته wind instruments یا سازهای بادی قرار میگیرد. این ساز دارای ساختار و صدایی است که مربوط به سازهای بادی است و از نظر نوع نواختن دارای کلید هایی است که در پیانو با عنوان کلاویه استفاده میشنود. با توجه به این موضوع  به ملودیکا ، wind piano یا پیانو بادی هم گفته میشود. در اقع این ساز شامل ، یک نی آزاد که به دهانه متصل میشود ، مخزن هوا ، و کیبورد میباشد. الگوی ملودیکا شباهت زیادی به ساز دهنی دارد. ملودیکا دارای مدل های مختلفی است که در هرکدام ، تن صدا ، کاربرد ، سایز کلیدها و محدوده دینامیکی یا تعداد اکتاو ها متغیر دارند.

آموزش موسیقی

صنوبر (SPRUCE)

صنوبر محبوبترین چوب به منظور استفاده در ساخت گیتار های حرفه ای است و با کم رنگ بودنش شناخته می شود. دلیل این محبوبیت بخاطر تن صدای همه گیر و عالی آن است. صنوبر زمانی که برای ساخت ساز های چوبی ترکیب می شود همواره نتیجه خوبی از کیفیت را نشان داده است.

علاوه بر این، همچنین دارای طرح و حجم بسیار مناسب جهت بوت شدن است. صنوبر گونه ای رایج از چوب است، که باعث افزایش اعتبار مواد تشکیل دهنده گیتار می شود.

صنوبر سیتکا رایج ترین نوع از صنوبر، با رگه های مختلف مانند “پنجه خرس” که باعث زیباتر شدن هر چه بیشتر می شود. سیتکا با هارمونیک های اساسی مشخص شده است.

این مقاله را از دست ندهید : تفاوت گیتار کلاسیک با آتیک و فلامنکو

سرو (SEDAR)

سرو احتمالا دومین ماده پر طرفدار برای گیتار های حرفه ای است  و به طور کلی می توان با رنگی که بیشتر به سمت قهوه ای مایل به قرمز است آن را شناخت.

آموزش موسیقی

چوب های لمینت در مقابل چوب های سالید (یک تکه) : هنگام خواندن در ارتباط با گیتار های آتیک، شما ممکن است متوجه شوید که در سازهای ارزانتر، تمایل به استفاده از چوب های لمینت وجود دارد، درحالی که در گیتار های گرانتر تمایل به استفاده از چوب های سالید(یک تکه) دیده می شود.

به طور خلاصه، یک گیتار با بدنه کاملا لمینت، جلو، پشت و کناره ها از تکه های چوبی لایه لایه ساخته شده است.

ساخت چوب های یک تکه به این معنی است که گیتار از ورق های چوبی سالید ساخته شده است. معمولا قسمت جلو، پشت یک گیتار تمام بدنه از دو ورق سخت چوبی، همراه با یک مرکز متصل قابل رویت ساخته شده است. مهمترین مزیت استفاده از چوب های سالید این است که این نوع چوب ها بسیار پر طنین تر هستند، و بنابراین تن صدای بسیار بهتری نسبت به گیتار های لمینت دارند.

بعلاوه، گیتار های چوب سخت( به ویژه صنوبر) در اثر خشک شدن در طی زمان بهتر و طنین تر می شوند. با این حال، کار با گیتار از جنس چوب های سالید به مراتب سختتر، و همچنین گرانتر می باشند.

گیتار های از جنس چوب های لمینت نسبتا ارزانتر بوده و کار با آن ها به مراتب آسانتر است.

با این حال، در حالیکه گیتار های بدنه سالید اغلب در طی زمان کیفیت بهتری پیدا می کنند، گیتار های لمینت درنهایت رو به زوال می روند و از کیفیت آن ها کاسته می شود.

آموزش موسیقی

این ساز  با یکی از دستان نوازنده  نگه ‌داشته می‌شود ، که اغلب جای دست در ملودیکا، در قسمت پشتی ساز تعبیه شده است، و کلاویه ها نیز توسط دست دیگر نوازنده نواخته میشوند. ملودیکا را میتوان در حالت ایستاده یا نشسته نواخت.  برای زمان هایی که این ساز به صورت افقی بر روی میز نواخته میشود ، از لوله ای انعطاف پذیر برای فوت کردن استفاده میشود ، تا بتوان به راحتی در حالت نشسته این ساز را نواخت.

در سمت چپ ملودیکا ، سوراخ یا دهانه ای برای وارد کردن هوا قرار دارد ، که با فوت کردن درون این قسمت صدای ساز تولید میشود. همچنین در سمت راست و در قسمت کناری ، دورتر از صفحه کلید دکمه خروج هوا قرارگرفته است. این دکمه را می‌توانید زمانی که ملودیکا را در حالتی که دهانه آن به سمت پایین است قرار داده اید ، فشار دهید. با انجام این حرکت و تکان دادن ملودیکا، توسط نیروی جاذبه، رطوبت از دستگاه خارج شود. شما میتوانید در هنگام نواختن ، با نگه داشتن این دکمه به سمت پایین در حین اجرا ، حجم صدای ساز را کنترل کرده و مقدار صدای خارج‌ شده از ملودیکا را کاهش دهید.

آموزش موسیقی

از نگهداری تار خود در محیط مرطوب جدا خوداری کنید.

حتما بسته های رطوبت گیر سیلیکا ژل در داخل جعبه یا کاور ساز تار خود قرار دهید، دقت داشته باشید رعایت این توصیه اامی می باشد . همچنین توجه داشته باشید تعویض سیلیکا ژل هر دو سال یک بار حتما انجام گردد، نکته ضروری دیگر احیای سیلیکا ژل موجود در بستبندی می باشد که می باید به منظور حفظ کیفیت هر سه ماه یک بار برای مدت زمانی از جعبه ساز خارح شده و مقابل آفتاب قرار داده شود.

از آویختن ساز به صورت نا مناسب و یا نا متعادل بر روی دیوار خودداری شود و در صورت اصرار بر این کار از دستگیره نگهدارنده مناسب دیوار کوب استفاده شود( در صورت آویختن به دیوار دقت داشته باشید نکات مرتبط با رطوبت محیطو در معرض آفتاب نبودن، در معرض وزش باد کولر یا حرارت لوازم گرمایشی نبودن و … حتما رعایت شود ).

در برابر تابش گرمای مسقیم _ لوازم حرارتی و تابش مستقیم نور خورشید _ نباشد .

فراموش نکنید امن ترین مکان برای نگهداری ساز خود جعبه ی آن می باشد .

در فاصله بین تمرین ویا اجرا ها بهترین مکان جهت گذاشتن ساز پایه های ایمن نگهدارنده و یا جعبه ساز است.

در هنگام جابجایی با وسایل نقلیه و یا زمان مسافرت از چیدن هر نوع وسیله ای روی ساز و جعبه ساز اکیدا خودداری شود.

استفاده از ساز مربوط و مختص نوازنده آن است . از فاش کردن رمز قفل جعبه ی ساز پرهیز کنید .

تار خود را به هیچ وجه در دسترس کودکان و در اختیار افراد آماتور قرار ندهید .

در صورتی که به مدت طولانی ساز نخواهید زد ، جهت جلوگیری از چنگ شدن دسته کوک ساز را حتما شل کنید. ( دقت داشته باشید رعایت این نکته در سلامت ساز شما در درازمدت تاثیر حیاتی خواهد داشت )

مضراب ساز را بر روی کاسه تار به هیچ عنوان نچسبانید .

برای تمیز کردن ساز از دستمال پارچه ای نرم بدون پرز و خشک استفاده کنید و در صورت اضطرار برای پاک کردن لکه ها از دستمال که رطوبت جزئی دارد استفاده کنید . دقت داشته باشید از به کار بردن پاک کننده هایی که مواد آن محتوی حلال هایی نظیر الکل ، تینر و مواد روغنی ( جهت جلا ) اکیداً خودداری کنید.

از آنجا که مواد مورد استفاده در ساختار ساز از مواد طبیعی و آلی تشکیل شده است، جهت جلوگیری از آفت های ات و موجودات ذره بینی استفاده از مقدار بسیار اندکی از نفتالین اامی است.

قبل از نوازندگی دست هایتان را با آب و صابون شسته و خشک کنید . وجود چربی ، رطوبت و … انگشتان رنگ پرده ها را تغییر می دهد ، همچنین صدا دهی را مغشوش ، فرسایش و پاره شدن پرده ها و آلوده شدن روی دسته را تسریع میکند.

بد نخواهد بود که سیم ها هر چند ماه یک بار تعویض شود .

در صورت پاره شدن یکی از دو جفت سیم های زرد و سفید بهتر خواهد بود تعویض سیم به صورت جفتی باشد .

 شماره سیم های سفید و زرد به کار رفته برای شش سیم مطابق یکی از دو دستور زیر باشد :

الف – سفید اول و دوم ۲۰ – زرد سوم و چهارم ۲۲ – سفید پنجم ۱۸ – بم ۳۸

ب – سفید اول و دوم ۱۸ – زرد سوم و چهارم ۲۰ – سفید پنجم ۱۸ – بم ۳۴

از دستکاری کردن محل خرک و یا عوض کردن آن _ که سهم به سزایی در صدا دهی تار دارد _ در صورت نداشتن آگاهی و تخصص لازم پرهیز کنید .

در تابستان ساز خود را در معرض وزش باد های خنک کولر و اسپلیت قرار ندهید .

آموزش موسیقی

تغییرات جوی و دگرگونی فصل ها همیشه موجب ایجاد تغییرات فیزیکی در ساختمان ساز می شود که همین امر موجب می شود ساز صدادهی متفاوت داشته باشد و حتی در درازمدت موجب آسیب دائم به ساز شود. از همین رو نگهداری سازها در فصل های مختلف سال و شرایط آب و هوایی متغییر اصولی خاص خود را می طلبد.

برای جلوگیری از پوسیدگی و برجا ماندن هارمونی ساز سه تار باید نکاتی را در نظر گرفت:

تغییر فصول منجر به ایجاد تغییرات بنیادی در سازها و باطبع نوع صدا دهی ساز خواهد شد. هر فصل با تاثیرات اقلیمی خویش در محیط اطراف در درجه اول برای نوازنده منجر به تغییرات فیزیکی در نوع صدای ساز خود خواهد شد. ازین رو توصیه هایی برای حفظ کیفیت فیزیکی ساز در شرایط متفاوت آب و هوایی شده است که در این جا سعی خواهیم کرد با آغاز تغییرات جوی بسته به نوع شرایط آب و هوایی و اقلیم موجود شرایط بهینه نگهداری از ساز( خصوصا تار و سه تار) را برایتان شرح دهیم.

شرایط بهینه نگهداری از ساز

معمولا آب و هوای معتدل بهاری یکی از شرایط ایده آل جوی برای سازهایی با فیزیکی همچون تار می باشد. بارش های پراکنده و نه چندان مداوم بهاری در کوتاه مدت ممکن است موجب افزایش سطح رطوبت منطقه و از طرفی وجود ابرهای پراکنده و وزش های مداوم باد و جریانان هوایی منجر به سطح ناپایدار رطوبت و حفظ شرایط متعادل خواهد شد. پس نتیجه میگیریم که در سازهایی مانند تار که با مشکل اصلی افت پوست کاسه در فصول سرد و یا گرم سال موجه هستند این امر کم تر مشاهده خواهد شد.البته توصیه می شود که همواره پس از طی زمان نوازندگی و تمرین ساز خود را در کاور مخصوص نگهداری نمایید.

در فصل بهار با شروع تعطیلات ابتدایی سال بسیاری قصد سفر می کنند. همراه بردن ساز برای جلوگیری از تنبلی دست و انجام تمرینات روزانه اگرچه مفید می باشد اما از حمل مناسب ساز در کاور مخصوصی که ضد ضربه و محکم می باشد اطمینان حاصل نمایید.قرار دادن ساز در کنار ظروف و وسایل دیگر بدون پوشش محافظ منجر به آسیب هایی به ساز شما خواهد شد.

اگر قصد اقامت در مناطق خشک و کویری ایران را دارید شرایط جوی صدمه ای به سازتان نخواهد زد اما اگر تصمیم به سفر در مناطق شمالی کشور که دارای آب و هوای مرطوب و بارانی است را دارید همراه بردن هرگونه ساز خصوصا ساز تار بدلیل فیزیک پوستی-چوبی آن دچار آسیب های جدی خواهد شد.بهتر است نکات توصیه شده فوق را در این ایام به منظور حفظ کیفیت صدایی سازتان رعایت نمایید. گاها همراه نداشتن ساز و نگهداری مناسب آن در منزل بهتر از بردن ساز و در نتیجه آسیب زدن به آن خواهد بود.

آموزش موسیقی

تار خوش صدا، دسته‌ای شفاف دارد.

تار کیفی صدای گز ندارد، اگر با تعویض سیم و پرده‌ها، این صدا برطرف نشد، ممکن است دسته‌ی آن کج یا پیچیده شده باشد.

اگر یک تار کیفی باشد، هرچه بیشتر مضراب بخورد، صدایی خوش‌تر خواهد داشت.

جنس و شکل مضراب در تولید صدا، بسیار موثرند.

حجم صدای خوب و نداشتن صدای تو دماغی از ویژگی‌های تار است‌، البته نداشتن زنگ بیش از حد و گز و هم‌چنین تناسب حجم صدای تمام سیم‌ها با هم را باید به این خصوصیات افزود.

در خیلی از سازها، سیم‌های دو و سل از هم پیشی می‌گیرند به گونه‌ای که در بالای دسته با هم کوک هستند اما در انتهای آن، سیم سل عقب یا جلو می‌افتد.

صدایی شفاف، صاف و بدون اضافات، بهترین خصوصیت یک تار خوب است.

آموزش موسیقی

جنس بدنه تار

یکی از مشخصه های یک ساز خوب کیفیت بدنه آن و به بیان دیگر چوب به کار رفته در آن است.هنگام خرید ساز به جنس چوب بسیار توجه کنید و دقت داشته باشید که بهترین چوب برای ساخت تار و صدادهی بهتر آن چوب توت است که این چوب معمولا زرد رنگ و تعداد رگه‌های آن کم است. نکته‌ی قابل توجه دیگر در چوب ساز این است که رگه‌های هر دو کاسه ساز باید در امتداد هم باشند و نباید تراش آن‌ها ناقص باشد.

وزن تار

نکته بسیار مهم در خرید هر سازی وزن آن است. زمانی که نوازنده از یک ساز استفاده میکند نباید احساس سنگینی او را اذیت کند. همچنین سبکی ساز نیز به همین گونه مشکل آفرین خواهد بود. ساز‌های سنگین کیفیت چوب بالایی ندارند و احتمال شکستن در آن‌ها زیاد است. شما باید بتوانید دسته‌ی ساز را با دو انگشت شصت و اشاره بگیرید وآن را به راحتی بلند کنید؛ در این حالت ساز باید زاویه‌ای حدود ۴۰ درجه پیدا کند.

کاسه و نقاره ساز

بدنه‌ی ساز از دو قسمت اصلی نقاره (کاسه‌ی کوچک تر) و کاسه (کاسه‌ی بزرگتر) تشکیل می‌شود که تناسب بین کاسه و نقاره در تولید صدای شفاف بسیار مهم است. برای تشخیص این تناسب توجه کنید که وقتی ساز را برای نواختن بر روی پا می‌گذارید، ساز نباید از طرف کاسه آویزان شود یعنی کاسه نباید آنقدر سنگین باشد که نوازنده را خسته کند.

اندازه ساز

هنگام خرید تار به اندازه ساز توجه کنید و جثه خود را مدنظر قراردهید. شما باید بتوانید به راحتی ساز را در آغوش گیرد به گونه‌ای که ساعد دست او دقیقا روی سیم گیر قرار گیرد و خرک ساز از روبرو دیده نشود.

پوست روی کاسه‌ها

جنس و نحوه‌ی نصب پوست روی کاسه‌ها در کیفیت صدای ساز و زیر و بمی آن بسیار تاثیر دارد. این پوست باید از قسمت نازک پوست چهارپایانی مانند بز و بره انتخاب شود، امروزه پوست های مصنوعی جایگزین پوست های طبیعی شده اند که اغلب کیفیت صدای خوبی تولید نمیکنند. پوست ساز باید ترجیحا از پوست طبیعی، چند ساله و با کیفیت باشد، ولی خشک نشده باشد که مانع از ارتعاش آن شود.

دسته ساز

دسته‌ی ساز نیز بهتر است از چوب توت یا چوب گردوی تیره باشد.

دسته‌ی ساز نباید کاملا تخت باشد و باید حالت گرده ماهی داشته باشد، زیرا صاف و تخت بودن آن موجب می‌شود که نوازنده را در نواختن با دشواری روبرو کند.

روی دسته نباید انحنا داشته باشد؛ شما باید ساز را از زوایای مختلف نگاه کنید تا مطمئن شوید که بدون انحنا و یکدست باشد(ناصاف بودن دسته بر صدای ساز تاثیر منفی می‌گذارد).

همچنین محل اتصال دسته به بدنه‎ی ساز باید فاقد هرگونه ترک (حتی ترک کوچک) باشد.

خرک ساز

جنس و شکل خرک ساز و نحوه‌ی نصب آن در نوای ساز بسیار موثر است.

خرک طولی حدود ۵ و ارتفاع ۲ سانتی متر دارد که توسط دو پایه‌ی کوچک روی پوست کاسه نصب می‌شود و اغلب از جنس استخوان است.

بلند و کوتاه بودن نامناسب خرک بر روی فاصله سیم‌ها از دسته تاثیر می‌گذارد و ارتفاع زیاد خرک باعث می‌شود که فاصله‌ی بین سیم و صفحه ساز زیاد شود و نوازنده را با دشواری در نوازندگی روبرو کند.

نکته حائز اهمیت دیگر فاصله‌ی بین سیم‌های دسته و سطح دسته و مضراب خور ساز است. یعنی فاصله سیم تا پوست خیلی زیاد نباشد، چون هم صدای ساز نا مطلوب می‌شود و هم نواختن را دشوار می‌کند. اگر این فاصله زیاد بود حتما ارتفاع خرک زیاد است.

پرده‌های ساز و صدای سیم‌ها

سیم‌های ساز را باید در قسمت دسته و بدنه مورد بررسی قرار دهید. برای این کار می‌توانید تک تک پرده‌ها را بگیرید و به سیم‌ها ضربه بزنید. در همه‌ی حالت‌ها باید صدای سیم‌ها شفاف و بدون گز باشد. همچنین حجم کلی صدای ساز شفاف باشد و در اصطلاح صدای تو دماغی نداشته باشد.

جعبه کلید‌های کوک و گوشی‌ها

قسمت ابتدایی دسته که کلید‌های کوک در آن واقع شده اند باید صاف و کاملا صیقل و عاری از هر گونه خوردگی باشند. همچنین برای کنترل گوشی‌های ساز می‎توانید تک تک گوشی‌ها را خیلی کم به راست و چپ بچرخانید و مطمئن شوید که گوشی‌ها لغی نداشته باشند. گوشی‌ها باید محکم و با کیفیت باشند. زیرا این گوشی‌ها به طور مداوم برای کوک کردن ساز در حال چرخش هستند پس باید کیفیت مطلوبی داشته باشند.

بدنه و کل ساز

بدنه ساز و به ویژه محل‌های اتصال قسمت‌های مختلف به یکدیگر باید صاف و صیقل خورده و بدون ترک خوردگی یا برآمدگی باشد. ساز را از زوایای دید مختلف مورد توجه قرار دهید و مطمئن شوید که عاری از هر گونه ترک و برآمدگی است.

آموزش موسیقی

میدانید که دف ها در سایزهای مختلف (برای کودکان، متوسط و بزرگ) تهیه می شوند. پس در درجه اول سایز خود را درنظر بگیرید. یک موضوع مهم درباره اندازه دف این است که اندازه قاب چوبی دف بزرگ (به آن طوق پهن می گویند) باشد یا کوچک (طوق باریک). اگر دستان شما بزرگ تر است پیشنهاد می شود برای اینکه دف در دست شما لق نزند و بازی نکند، از دف طوق پهن استفاده کنید و برعکس.

درباره وزن دف باید گفت که دف های سنگین نوازنده را در حین نواختن طولانی مدت خسته می کنند. البته همیشه گفته می شود که دف سبک که به آن طوق باریک گفته می شود، برای هنرجوی مبتدی با توان جسمانی ضعیف تا معمولی مناسب است و قدرت نوازندگی او را بالا می برد ولی اگر دارای جثه قوی تر باشد، پیشنهاد می شود دف سنگین تر برای ابتدای کار بردارد تا دف در دستانش بازی نکند. اما پس از مدتی با پیشرفت نوازندگی، لازم است تا دف سبکتری تهیه شود. اگر قدرت مالیتان اجازه می دهد، همین کار را انجام دهید. در غیر این صورت دفی تهیه کنید که وزن متوسطی داشته باشد. این وزن متوسط را متناسب با ابعاد کمه چنین می توان در نظر گرفت: ضخامت متوسط کمه در حدود 11 تا ۱۲ میلیمتر و عرض کمه 5 تا 5/5 سانتی متر.

در سطوح حرفه ای، بسیاری از نوازندگان دف های سبک را برای نوازندگی ترجیح می دهند.اما بر اساس تجربه ام به شما توصیه می کنم وقتی به سطوح حرفه ای رسیدید، باز هم از دف های با وزن متوسط استفاده کنید. چرا که اجرای برخی ریتم های مشکل با دف های سبک به سختی انجام می گیرد و وزن متوسط دف، شما را در حفظ تعادل دف و اجرای هر چه بهتر این ریتم ها یاری خواهد کرد. البته ناگفته نماند که اجرای ریتم های آسان تر با دف های بسیار سبک قطعاً خالی از لطف نیست.

آموزش موسیقی

ممکن علاقه مند باشید تا بدانید چگونه می توان گیتار را با یک اپ کوک کرد. اگر یک گیتار الکتریک و یک گوشی هوشمند داشته باشید، پیدا کردن اپ تیونر مناسب بسیار مهم است.

پیدا کردن یک اپ خوب می تواند وقتی که پیش از اجرا گیتار خود را کوک می کنید یا هر گاه که زمان کمی برای آماده سازی دارید، تفاوت بزرگی ایجاد کند.

اپ های تیونر رایگان متعددی در فروشگاه های اپلیکیشن اپل و اندروید موجود است. اما گاهی سرمایه گذاری مقدار اندکی پول تضمین می کند که یک اپ قابل اطمینان و سریع همراه با کارکردی آسان در اختیار دارید.

چگونه گیتار را با استفاده از یک اپلیکیشن کوک کنیم؟

من همیشه گیتار الکتریکم را قبل از شروع تمرین یا جلسه آموزش با استفاده از اپ Guitar Tricks کوک می کنم. این تیونر دارای صداهای واقعی گیتار است که کمک می کند بفهمید هر سیم چه صدایی باید داشته باشد. این نرم افزار قابل اطمینان و رابط کاربری آن قابل فهم است. یک اپ بی درد سر است که کارتان را راه می اندازد.

در ادامه فهرستی از سایر برنامه های تیونر مناسب برای گوشی های آی او اس و اندروید ارائه می کنیم که در طول سالها کاربردی بودن آنها برای بسیاری از گیتاریست ها ثابت شده است:

• اپ Cleartune یک نرم افزار بسیار محبوب کوک گیتار الکتریک است که هم برای اندروید و هم برای آی او اس موجود است.
• برنامه VITALtuner هم یک گزینه عالی است.
• برنامه Ultimate Guitar
• Chords and Tabs هم درون خود یک تیونر کارآمد دارد.

حالا که کوک کردن گیتار با برنامه گوشی هوشمند را یاد گرفته اید می توانیم نگاهی به تعدادی از روش های غیرسنتی کوک کردن گیتار بیاندازیم. شما می توانید این روش ها را هم امتحان کنید.

آموزش موسیقی

اگر دنبال راه ساده تری برای کوک کردن گیتارتان هستید می توانید سراغ یکی از انواع مختلف تیونرهای موجود بروید. صنعت موسیقی در طول سال های اخیر تیونرهای الکتریکی مبتکرانه ای تولید کرده است. این تیونرها کار کوک کردن سازهای شما را ساده تر و دقیق تر می کنند.

سه نوع مختلف تیونر وجود دارد:

• تیونر میکروفونی
• تیونر ارتعاشی
• تیونر متصل / پدالی

هر کدام از این تیونرها مزایا و معایب خودشان را دارند. همگی شان به خوبی در دسترس هستند و استفاده از آنها آسان است. بسته به انتظاری که از یک تیونر دارید می توانید نوع مناسب خودتان را انتخاب کنید.

آموزش موسیقی

کوک کردن گیتار با استفاده از گوش نه تنها متداول ترین بلکه بهترین روش برای هنرآموزان تازه کار هم هست. با این روش توانایی شما در تشخیص میزان زیر و بمی صدا و فهمیدن هارمونی افزایش می یابد.

در این روش گیتار در نسبت با خود ساز کوک می شود. اهمیت این روش از آن جهت است که گوش شما را برای تشخیص تغییرات زیر یا بمی صدا و رابطه بین نت ها تعلیم می دهد.

راهنمای گام به گام کوک کردن گیتار بدون تیونر

۱- کار کوک کردن گیتار با چرخاندن گیره های کنار سردسته (هد استاک) آن انجام می شود. پس قبل از اینکه شروع به کوک کردن گیتار کنید، گیره های آن را چک کنید و با نحوه چرخش آنها آشنا شوید. این کار در کوک کردن گیتارهای الکتریک و آتیک مشترک است.

۲- سیم E پایین: در این روش باید سیم E پایین در همان اول کار کوک شده باشد. استفاده از سیم E یک پیانو به عنوان مرجع کوک ایده خوبی است. اگر پیانو در دسترس نیست می توانید از یک گیتار دیگر استفاده کنید.

۳- سیم A: پرده پنجم گیتار را بر روی سیم E پایین بنوازید. این یک نت A است. سیم A خود را مثل همین نت کوک کنید چرا که صدای یکسانی دارند. از این روش برای کوک کردن بقیه سیم ها هم استفاده می شود.

۴- سیم D: پرده پنجم را روی سیم A بنوازید. سیم D را مانند همین نت کوک کنید چون صدای یکسانی دارند.

۵- سیم G: از همان روش قبلی استفاده کنید.

۶- سیم B: روش کوک کردن سیم B کمی متفاوت است. به جای کوک کردن سیم B مطابق با پرده پنجم سیم G، بایستی با نواختن پرده چهارم میزان زیر و بمی سیم B باز را پیدا کنید.

۷- سیم E بالا: برای کوک کردن سیم E بالا به روش اصلی پرده پنجم بر می گردیم.

در رابطه با پرده ها به خاطر داشته باشید که این روش به روش «55545» هم معروف است.

اگر گیتار شما شش سیم دارد پس باید از همین روش برای کوک نگه داشتن آن استفاده کنید. ممکن است فهم این روش برای برخی افراد نسبت به سایرین ساده‌تر باشد. حتی اگر برای فراگیری این روش مشکل دارید، بدانید که تلاش برای یادگیری این مهارت ارزشش را دارد.

حالا که یاد گرفتید گیتار را فقط با استفاده از گوشتان و در تناسب با خودش کوک کنید، زمان آن است که نگاهی به تیونرهای الکتریکی بیاندازیم. در آینده احتمالا گیتار خود را بیش از گوش با تیونر الکتریکی کوک خواهید نمود.

فراموش نکنید که این مهارت روش مهم و موثری در جهت پرورش گوشتان برای تشخیص زیر و بمی صدا است.

آموزش موسیقی

روش استاندارد برای کوک کردن گیتار روش E-A-D-G-B-E است.

برای یادآوری اینکه کدام نت متعلق به کدام سیم است، روش های گوناگونی وجود دارد. وقتی بتوانید تشخیص بدهید که هر سیم را متناسب با کدام نت باید کوک کنید، آن زمان می توانید کار کوک کردن را شروع کنید.

روش استاندارد کوک کردن گیتار، یادگیری موقعیت مناسب همه سیم ها و نت های اصلی گیتار را ممکن می سازد.

هر چقدر پیشرفته تر شوید، می‌توانید روش های مختلف کوک کردن را امتحان کنید. اما روش استاندارد اهمیتی پایه ای دارد و همیشه به شما برای نحوه حرکت انگشتانتان بر روی صفحه انگشت گذاری گیتار کمک می‌کند.

اکثر نوازندگان گیتار الکتریک از تیونرهای متصل / پدالی استفاده می کنند؛ اما یادگیری روش کوک کردن گیتار بدون استفاده از آمپلیفایر (تقویت کننده صدا) هم مهم است.

آموزش موسیقی

– کوک کردن با گوش: این روشیست که همه نوازندگان گیتار بایستی پیش از رفتن به سراغ تیونر الکتریکی فرا بگیرند. یادگیری این روش تجربه ای ارزنده است که در تمام طول دوران گیتار نوازی شما مفید خواهد بود.

– تیونر میکروفنی: این نوع تیونر های الکتریکی صدای تولیدی هر سیم را با استفاده از میکروفن دریافت می کنند. این دستگاهها دارای یک رابط کاربری ساده و یک نمایشگر هستند که به وضوح میزان کوک بودن سیم گیتار شما را نمایش می دهند.

– تیونر ارتعاشی: اگر بخواهید یک گیتار الکتریک را در محیطی شلوغ و پر سر و صدا کوک کنید، این نوع از تیونر ها برای شما مناسب خواهند بود.

– تیونر متصل / پدالی: این نوع از تیونر‌ها معمولا بر روی صحنه اجراء همراه با تعدادی پدال جالب و هیجان انگیز قرار می گیرند. این تیونرها برای اجراهای زنده و فضای استودیو بسیار مناسبند.

در ادامه راهنمای مبتدیان برای کوک کردن گیتار الکتریک ارائه می شود. در این راهنما بیشتر روش های معمول برای کوک کردن گیتار همراه با برخی روش های مدرن تر آورده شده اند.

از آنجایی که قرار است نواختن آهنگ های گیتاری ابتدایی را یاد بگیرید، یاد گرفتن روش کوک کردن ساز برایتان خیلی مفید است. نواختن گیتار بدون کوک تجربه خوشایندی نیست. وقتی روش مطمئنی برای کوک کردن گیتار یاد گرفتید می‌توانید گیتار زدن را شروع کنید و از آن لذت ببرید.

ما همچنین ایده های پشت روش کوک استاندارد و اهمیت آزمایش کردن روش های غیرسنتی را هم شرح خواهیم داد. خیلی خب! بیایید شروع کنیم!

آموزش موسیقی

این شیوه نوازندگی بیشتر در ایلات و عشایر و بین چوپانان و به اصطلاح محلی ها رواج دارد. معمولا صدایی که بدین صورت توسط این قشر نوازندگان از نی تولید میشود، صدایی است نسبتا بلندتر از حالت طبیعی و همراه با ناخالصی. در موسیقی ردیف دستگاهی و کلاسیک ما نیز در ارکسترهای ایرانی این روش صدادهی، چندان معمول نبوده و نمیباشد.

حالت دوم به اصطلاح فرم “دندانی” نام دارد که همان تیغه سر نی در این روش به جای قرار گرفتن در روی لب، بین دو دندان پیشین نوازنده قرار میگیرد. باریکه هوایی را در این حالت به جای روزنه بین دولب،فاصله بین سقف دهان و زبان تولید میکند. این روش نسبت به روش اول از قدمت کمتری برخوردار است و احتمالا در اصفهان، نی نوازی به صورت دندانیابداع و ترویج شده. زیرا تا آنجا که تاریخ نشان میدهد، اولین نوازنده های نی به سبک دندانی در اصفهان بوده اند مثل سلیمان اصفهانی، ابراهیم آقاباشی، نایب اسدالله اصفهانی، و استادحسن کسائی که این نوع نوازندگی را به اوج تکامل خود (تا به امروز) رسانده اند.

نوازندگی با هر یک از این دو شیوه نسبت به یکدیگر معایب و محاسن خاص خود را دارد. هر چند شیوه دندانی روش متداول در بین نوازندگان حرفه ای نی است. ولی این موضوع رانباید دلیل بر نفی محاسن شیوه لبی در نوازندگی دانست. در مقاله بعدی راجع به خصوصیات هر کدام از این دو روش توضیح خواهیم داد …

روش اول:

در این روش صدایی که از نی تولید می شود به وسیله باریکه هوایی است که از شیار میانی زبان ایجاد شده و با برخورد به قسمت پشت دندانهای پیشین بالایی به داخل نی هدایت شده و تولید صدا میکند. به عبارت دیگر تیغه سر نی بین دو دندان جلویی قرار میگیرد. البته کسانی که فاصله دندانهای آنها به اندازه ای نیست که سر نی بین دو دندان پیشین آنها قرار بگیرد، معمولا با ایجاد شیار بر روی سرنی قسمت بین دو دندان جلویی خود را داخل این شیار قرار میدهند(ابداع کننده این روش استاد محمد میباشد)

نکته قابل توجه در روابط با سر نی، جنس آن است. جنس سر نی، در جنس و شکل صدای تولید شده تاثیر دارد. نوازندگان از موارد مختلفی برای ساختن سر نی استفاده می کنند که این اختلاف بیشتر به دلیل سلیقه شخصی هر یک از آنها است.

در قدیم اغلب از خود نی به عنوان سری استفاده میشد که به علت ضخامت آن صدای صاف و مطلوبی از نی خارج نمیشد. البته بعدها نوازندگانی که از جنس خود نی استفاده میکردند با تراشیدن و کم کردن ضخامت آن توانستند از نی صدایی مطلوب و شفاف تولید کنند(استاد حسن کسائی از جنس خود نی برای سری استفاده میکند)

عده ای نیز از جنس ف مثل برنج یا استیل استفاده میکنند که به نظر میرسد استفاده از این جنس، بیشتر در صدای دوم و سوم(یعنی اوج و غیث) باعث زنگ دار شدن صدای نی میشود.

برخی از نوازندگان نی خصوصا” در سالهای اخیر از جنس طلق های پلاستیکی استفاده میکنند. این جنس بیشتر در صدای دوم و سوم میتواند به نوازنده کمک کند که صدایی شفاف تولید کند.(استاد حسن ناهید امروز از این روش برای نوازندگی استفاده میکنند)

در مجموع باید گفت تاثیر جنس سر نی، در تولید صدای مطلوب به مراتب کمتر از شیوه قرار دادن و حالت زبان و فرم دندانهای نوازنده (مخصوصا” دو دندان جلویی) می باشد؛ زیرا دیده شده که دو نوازنده نی با استفاده از یک جنس مشابه در سری، دو صدای کاملا متفاوت از نی تولید کنند.

نوازندگی به شیوه دندانی به دلیل تولید دو نوع صدای متمایز یعنی صدای اول (بم) و دوم (اوج) باعث شده که نی در بین تمام سازهای بادی از این نظر منحصر بفرد باشد. به عبارت دیگر دو صدای متفاوت از هم (که شاید برای کسی که آشنا به این دو صدا نباشد در باری امر تصور شود که دو ساز مختلف است) خصوصیت بارز این نوع نوازندگی است و شاید این خصیصه باعث شده که امروزه بیشتر از این روش برای نوازندگی نی استفاده شود و شیوه لبی چندان مورد توجه قرار نگیرد. تکنیک های ویبراسیون و گلیساندو، در این روش تماما به وسیله لب نوازنده انجام میشود، یعنی نوازنده با باز کردن و بستن قسمت آزاد لب خود (یعنی قسمتی از لب که نی بر روی آن قرار نگرفته) می تواند این دو تکنیک را اجرا کند.

اجرای تکنیک استکاتو به دلیل اینکه زبان در روش دندانی آزاد نیست به راحتی شیوه لبی نمی باشد. توضیح آنکه اجرای تکنیک استکاتو در سازهای بادی معمولا به وسیله نوک زبان صورت میپذیرد، یعنی زبان با حرکت بالا و پایین و عقب و جلو می تواند هوا را به طور مقطع از لب خارج کند و به خاطر حرکت تند زبان، اجرای این تکنیک در سرعت بالا امکان پذیر خواهد بود. ولی در شیوه دندانی زبان خود عامل هدایت هوا در نی میباشد و قادر نیست هوا را بطور مقطع به داخل نی هدایت کند؛ لذا نوازنده برای اجرای نتهای مقطع مجبور است هوا را از قسمت انتهایی زبان یعنی عضلات حلق، قطع و وصل کند. باید گفت اجرای این عمل در سرعتهای بالا و بصورت ممتد و در زمان طولانی امکانپذیر نیست.

روش دوم:

در این روش از نوازندگی که همان شیوه لبی است صدا بوسیله باریکه هوایی که از میان شیار بین دولب به صورت کامل به داخل نی هدایت میشود، تولید میگردد. این روش قادر به تولید صدایی مانند صدای اول در روش دندانی نیست و صرفا” صدای دوم و سوم و بم نرم در این روش قابل اجراست.

مقدار هوایی که برای تولید صدا در این روش لازم است بسیار کمتر از روش قبل است، ولی از لحاظ کوک در این روش به دلیل اینکه مولد صدا نسبت به روش دندانی، به نی نزدیکتر است، کمی بالاتر یا زیرتر از روش دندانی است، یعنی نوازنده ای که از هر دو روش استفاده میکند مجبور است که این دو شیوه را از نظر کوک با هم منطبق کند و به عبارت دیگر روش دندانی را با مقدار هوای بیشتر و روش لبی را با حداقل هوای ممکن اجرا نماید.( این عمل بسیار مشکل است و نیاز به تمرین فراوان دارد).

اجرای تکنیک های ویبراسیون و گلیساندو در این روش مثل فلوت با کم و زیاد کردن شدت هوا، صورت میگیرد و اجرای تکنیک استکاتو هم مانند فلوت با نوک زبان انجام میگیرد. صدای تولید شده در روش لبی می تواند بسیار شفاف باشد و ضخامت سری نی به شفافیت صدا کمک زیادی میکند. در این روش جنس سر نی تاثیر زیادی در جنس صدای تولید شده ندارد.

آموزش موسیقی

تعداد این الگوها ۱۳ عدد میباشد که از الگوی DOکوک یعنی بلندترین نی شروع و به صورت فواصل کروماتیک تا اکتاو بعد یعنی نی DOکوک کوچک که کوتاه ترین نی است،ساختهمیشود.البته این بدان معنا نیست که نی هایی بلندتر یا کوتاهتر از فواصل فوق نتوان ساخت.تنوع طولی نی به دلیل عدم امکان کوک کردن است؛ به همین جهت نی را در اندازه های مختلفی می سازند که این خلا برطرف شود. در واقع کوتاهی و بلندی نی مانند شل کردن و سفت کردن سیم سازهای زهی و مضرابی است، یعنی هر چقدر نی بلندتر باشد، صدای بم تری تولید و هر چه کوتاهتر شود صدای زیرتری تولید می کند.

تولید صدا از نی به دو گونه متفاوت است. حالت اول به اصطلاح فرم ” لبی” نام دارد که نوازنده در این روش نی را به صورت مایل روی لبهای خود قرار داده و با ایجاد یک باریکه هوایی بوسیله روزنه بین دو لب و برخورد این باریکه به تیغه سر نی، صدا تولید میکند. پهنای تیغه سرنی در این حالت هر چقدر دارای ضخامت کمتری باشد، صدای تولید شده از نی،شفافتر خواهد بود.

آموزش موسیقی

نی یا نی هفت بند از سازهای بادی ایرانی است . ساز نی در نقاط مختلف کشور مورد استفاده قرار میگیرد و هنرجویان بسیاری در حال یادگیری این ساز گوشنواز هستند.نی هفت‌بند از گیاه نی ساخته می‌شود. برای ساخت این گونه نی آن را طوری برش می دهندکه از سر تا ته آن شامل هفت بند شود و اخیراً بصورت مصنوعی (نی اصلاح شدهٔ مصنوعی) نیز ساخته شده است. نی هفت‌بند یا به اصطلاح نی متشکل از ۵ سوراخ در جلو و یک سوراخ در پشت آن است که توسط انگشتان دوم و چهارم از یک دست و انگشتان اول تا چهارم از دست دیگر پوشیده می‌شوند.

به طور کلی نی را با جا گرفتن بین دو دندان نیش و گرد کردن زبان در پایین و پشت آن می‌نوازند اما اساتیدی همچون جمشید عندلیبی زبان را در بالا می‌گذارند. سخت‌ترین چیزدرسازنی درآوردن صدای آن است وانگشت گذاری آن ساده است. در کل شیوه نی‌نوازی به دو گونه نایب اسدالله و کسایی است.

در بین انواع سازهای بادی ایرانی که از قدیم مورد استفاده قرار می گرفته مانند، مزمار، نرم نای، درای، سرنا و… تنها امروزه نی توانسته در موسیقی ایرانی و در کنار دیگر سازهای کلاسیک ایرانی مثل تار، سنتور، سه تار و کمانچه قرار بگیرد و به اصطلاح یک تنه نقش سازهای بادی را در ارکستر ایرانی ایفا کند.

دلیل این موضوع را از دو دیدگاه میتوان بررسی کرد. اول از جهت نوازندگان این ساز که توانستند خصوصیات و ویژگیهای نی را به نحو کامل و مطلوبی عرصه کنند و قابلیت آن رانشان دهند. به عبارت دیگر افرادی که به نوازندگی نی روی آوردند با ممارست بسیار تکنیکها و حالاتی که معمولا در موسیقی ایرانی اجرا میشود را به نی منتقل کردند.

دوم از جهت خود ساز که به دلیل فرم صدادهی و نیز در عین سادگی، کاملتر بودن آن نسبت به دیگر سازهای بادی ایران، توانست تمام آهنگها و نغمه های موسیقی ردیف دستگاهی ایرانی را به خوبی اجرا کند واینکه صدایی که از نی خارج میشود از لحاظ رنگ صدایی به خوبی با دیگر سازهای کلاسیک ایرانی ترکیب شد.

از قدیم نی را طبق الگوهای مختلفی می ساخته اند؛ یعنی از لحاظ طول، تعداد سوراخ و تعداد بندها، انواع گوناگونی، نی وجود دارد. به عبارت دیگر نی گاهی بلند یا کوتاه ساخته میشود و نیز برخی از انواع نی دارای ۶ یا ۷ سوراخ و گاهی داری ۹ سوراخ میباشد. از میان انواع نی، نی هفت بند، امروزه پرکاربردترین ساز بادی در ایران میباشد. نی هفت بند دارای ۶ گره،۶ سوراخ و ۷ بند میباشد، که ۵ سوراخ آن در جلوی ساز و یکی نیز در پشت ساز قرار دارد.توضیح آنکه سوراخ ششم به این علت در پشت نی قرار دارد که بتوان با انگشت شست آن را به راحتی مهار کرد. از لحاظ اندازه هم این ساز به صورتهای مختلفی، طبق الگوهایی که به مرور زمان به وسیله نوازندگان کشف شده، ساخته می شود .

آموزش موسیقی

مقیاس گروهی از نت ها از هر کلید معینی است که به ترتیب از ریشه تا آخرین نت بدون نادیده گرفتن هیچ کدام از نت ها قرار می گیرد. به عنوان مثال، مقیاس C ماژور یک مقیاس دیاتونیک است که دارای 7 نت می باشد. این نتها درجه نیز خوانده می شوند، بنابراین دارای 7 درجه است، I II III IV V VI VII – نت ها عبارتند از:

C D E F G A B

یک آرپیجیو اساسا یک آکورد است که به ترتیب نواخته می شود. یک آکورد اصلی از یک ریشه، یک 3 و یک 5 ساخته می شود. این یعنی آکوردها از نتهای مقیاس استفاده کرده اند اما یک نت در میان نادیده گرفته می شوند. از نظر تئوری، آنها بر اساس فواصل سه تایی شکل گرفته اند. بنابراین مقیاس دارای این درجه است: I II III IV V VI VII- آرپیجیو شکل گرفته از هر نت به شکل زیر خواهد بود:

(مثال در C)

از I : I III V – C E G

از II : II IV VI – D F A

ازIII : III V VII – E G B

از IV : IV VI I – F A C

ازV : V VII II – G B D

ازVI : VI I III – A C E

از VII : VII II IV – B D F

آموزش موسیقی

مقیاس D مینور طبیعی دارای 1 (b)  نوت فلت است. (B flat)

در نوت های موسیقی استاندارد، key signature ها دارای گروهی از نمادهای شارپ (♯) ، فلت (♭) و معمولاً طبیعی (♮) هستند.

بنابراین مقیاس D مینور دارای نت های زیر است: D E F G A Bb C

برخی از تونالیته ها نسبت به بقیه شارپ ها یا فلت های بیشتری دارند. اجازه دهید کلیدهای ماژور را با مقیاس های مینور نسبیشان با هرگونه تغییر در نت به ترتیب از طبیعی تا شارپ ها یا فلت ها بررسی کنیم.

ماژور یا مینور (طبیعی ، بدون شارپ یا فلت)

کلیدهای دارای شارپ: (#)

G ماژور- E مینور، 1 شارپ (F#)

D ماژور- B مینور، 2 شارپ (F#, C#)

Aماژور-F# مینور ، 3 شارپ (F#, C#, G#)

Eماژور-C# مینور، 4 شارپ (F#, C#, G#, D#)

B ماژور-G# مینور، 5 شارپ (F#, C#, G#, D#, A#)

F# ماژور-D# مینور، 6 شارپ (F#, C#, G#, D#, A#, E#)

کلیدهای فلت (b)

F ماژور- Dمینور، 1 فلت (Bb)

Bb ماژور-Gمینور، 2 فلت (Bb, Eb)

Eb ماژور-Cمینور، 3 فلت (Bb, Eb, Ab)

Ab ماژور-F مینور، 4 فلت (Bb, Eb, Ab, Db)

Db ماژور-Bb مینور، 5 فلت (Bb, Eb, Ab, Db, Gb)

Gb ماژور-Eb مینور، 6 فلت (Bb, Eb, Ab, Db, Gb, Cb)

آموزش موسیقی

مقیاس دامیننت اساساً مقیاسی است که نت های اصلی آن ریشه، 3 ماژور و 7 مینور هستند. و می تواند انواع مختلفی داشته باشد.

اصلی ترین مقیاس، مقیاسی است که از درجه پنجم مقیاس ماژور طبیعی حاصل می شود. این مقیاس یا مدMixolydian نامیده می شود و در واقع یک مقیاس ماژور با یک 7 مینوراست.

مقیاس های دامیننت زیادی وجود دارند که می توانید در انواع مختلف آکورد دامیننت از آنها استفاده کنید.

برخی از مقیاس های دامیننت پرکاربرد عبارتند از:

مقیاس ماژورPhrygian: مد 5 مقیاس مینورهارمونیک است. مهمترین نت علاوه بر 3 ماژور و 7 مینور، 2 مینور است. (b9)

مقیاس Lydian b7 : چهارمین مد از مقیاس مینور ملودیک است و اساساً یک مقیاس لیدین با یک 7 مینور است. مقیاس لیدین یک مقیاس ماژور با یک 4 اگمنت است.

مقیاس Mixolydian b6: پنجمین مد از مقیاس مینور ملودیک است که، همانطور که از نام آن پیداست، در اصل یک مقیاس میکسولیدین است با یک نت .b6 (b13)

مقیاس Altered یا :Super Locrian هفتمین مد مقیاس ملودیک مینور است. و در آکورد های Altered استفاده می شود و نت اصلی آن شامل b2(b9), b3 (#9), b5 (#11) and b6 (#13) است.

مقیاس دیمینیش Half-whole: یک مقیاس اکتاتونیک است که به عنوان مقیاس متقارن نیز شناخته می شود. مهمترین نت های آن b2 (b9), #2 (#9), and b5 (#11) هستند.

مقیاسWhole Tone : یک مقیاس hexatonic  است به این معنی که شش نت دارد که هر کدام با یک تن از یکدیگر جدا شده اند. نت های اصلی b5 and b6 (b13) هستند.

آموزش موسیقی

مقیاس Phrygian یکی از مدهای مقیاس دیاتونیک است. سومین مد از نت های هفتم مقیاس ماژور طبیعی و مد پنجم مقیاس مینور طبیعی است.

اجازه دهید چند نمونه را در C ماژور بررسی کنیم:

مقیاس C ماژور: C D E F G A B

مقیاس E فریجین: E F G A B C D

مینور نسبی:

مقیاس A مینور: A B C D E F G

مقیاس E فریجین: E F G A B C D

مد Phrygian یک مقیاس مینور با یک 2 فلت است، بنابراین معمولاً در آکوردهای مینور یا 7 مینور استفاده می شود.

ساختار مقیاس مینور Phrygian به صورت زیر است:

تونیک یا ریشه (R)

2 مینور (b2, b9)

3 مینور (b3)

4 کامل (4)

5 کامل (5)

6 مینور (b6, b13)

7 مینور (7)

مقیاس Phrygian نیز می تواند ماژور باشد، اما مد پنجم مقیاس مینور هارمونیک است.

مقیاس ماژور Phrygian در واقع برای نواختن آکوردهای دامیننت استفاده می شود (7, or 7b9)  زیرا یک نت 7 مینور دارد.

مقیاس مینور هارمونیک: A B C D E F G #

مقیاس ماژور E Phrygian: E F G# A B C D

ساختار مد یا مقیاس ماژور Phrygian به شکل زیر است:

تونیک یا ریشه (R)

2 مینور (b2,b9)

3 ماژور (3)

4 کامل (4)

5 کامل (5)

6 مینور (b6, b13)

7 مینور (7)

مد ماژور Phrygian در موسیقی های هوی متال و فلامنکو بسیار پرکاربرد است

آموزش موسیقی

گیتار فلامنکو یکی از انواع گیتار است که اهنگ های دلنوازی میزند و طرفداران زیادی دارد. این گیتار شباهت ها و تفاوت هایی با گیتار کلاسیک دارد که در اینجا به ان اشاره می کنیم. موسیقی فلامنکو مربوط به جنوب اسپانیا و منطقه ای به نام آندلس می باشد.

گیتار زمانی وارد موسیقی فلامنکو شد که اسپانیایی‌ها فلامنکو را با سازهای دیگری می‌نواختند. پس از آن گیتار به شدت بر این موسیقی تاثیر گذاشت و هم اکنون گیتار و موسیقی فلامنکو با هم وابستگی متقابل دارند. البته واضح است که هیچ پدیده فرهنگی-هنری به شکل مطلق مربوط به نقطۀ خاصی نمی‌باشد. موسیقی فلامنکو و خود گیتار رگه‌هایی از اثر گذاری فرهنگ‌های یهودی، عربی را در خود دارند. گیتار فلامنکو و گیتار کلاسیک از نظر ساختار دارای یک سری تفاوت‌هایی می‌باشند. در گیتار فلامنکو روی صفحه گیتار (Sound board) معمولاً از جنس چوب صنوبر (spruce) و پشت و کنارۀ گیتار (Back&Sides) از جنس چوب سرو (cypress) می‌باشد و بر روی رویۀ صفحۀاصلی، تلق نازکی برای جلوگیری از آسیب‌دیدگی صفحه هنگام اجرای تکنیک ضربه با ناخن (Golpe) می‌شود که به آن گلپیدور می‌گویند.

در تعریفی دیگر از گیتار فلامنکو باید بگوییم : به معنای خاموش یا ساکت می باشد. تکنیکی است که هر گاه نوازنده گیتار فلامنکو بخواهد صدای آکوردی را به طور ناگهانی خفه کند از این تکنیک استفاده می کند. که از دست راست و هم از دست چپ می توان استفاده کرد. این اجرا با استفاده از دست راست به این صورت است که مچ دست به مهارتی خاص به طرف داخل ،‌به سمت صفحه جلوی گیتار حرکت می کند و باعث قطع صدا می گردد. اجرای آپاگادو با استفاده از دست چپ به این صورت است که انگشت چهارم در خطی مستقیم در عرض و عمود بر سیمها فرود می آید تا صدای آکورد را خفه کند.

آموزش موسیقی

در موارد پیشنهادی ما کمترین قیمت را دارد ولی بسیار محکم است. گیتار فلامنکو الحمبرا مدل 2F یکی از بهترین گیتارهای فلامنکو است که می‌توانید در این بازه‌ی قیمت پیدا کنید. صفحه‌ی رویی این گیتار از جنس چوب مرغوب صنوبر آلمانی یکپارچه ساخته شده که در اکثر گیتارهای گران قیمت‌تر نیز بکار می‌رود. پشت و کناره‌های آن از جنس چوب روشن و زیبای چنار لمینت است که یکی از مناسب‌ترین چوب‌ها برای ساخت گیتار فلامنکو محسوب می‌شود. ترکیب چوب‌های نرم و روشن صنوبر و چنار یکی از بهترین فرمول‌ها برای رسیدن به صدای ضربه‌گونه و آتشی مزاج سبک موسیقی فلامنکو اسپانیا است. با این ترکیب چوب، گیتار 2F صدای شگفت‌انگیز زنگ‌داری دارد که از روشنی و تردی مناسبی نیز برخوردار است. همان‌طور که می‌دانید صدای چوب صنوبر با بالا رفتن سن گیتار بهتر و بهتر نیز خواهد شد. دسته‌ی این گیتار از جنس چوب محکم ماهون است.

≡   قیمت: حدود 2 میلیون و دویست هزار تومان

آموزش موسیقی

این ساز برای افراد مبتدی و حتی متوسط یک گزینه ایده آل و در عین حال با قیمت مناسب است. یکی از با کیفیت ترین ساز های دست ساز اسپانیایی که کاملا استحکام بدنه و کوک دارد و مناسب افراد مبتدی تا متوسط است. این ساز دارای لایه ی بالایی از جنس Flamenco Fan Bracing و همچنین Back و Said از جنس Sycamore میباشد که برای شما صدایی بسیار غنی با رسونانس عالی را برای شما به وجود می آورد. دسته ی این ساز از جنس Mahogany میباشد.بریج و روکش دسته ی این ساز از جنس Rosewood میباشد. یکی از بزرگترین مزایای این ساز،که این مدل را با بقیه ی گیتار های هم سطح خود متمایز میکند،تولید آن به صورت دستی در کشور اسپانیاست.

≡   قیمت: حدود 3 میلیون و سیصد هزار تومان

آموزش موسیقی

در ادامه آموزش های کاربردی گیتار فلامنکو امروز قصد داریم چند تا از بهترین مارک ها و مدل های دقیق گیتار فلامنکو برای افراد مبتدی که قصد یادگیری این ساز جذاب را دارند معرفی کنیم. این مقاله حاصل تجربه چندین ساله و نظریات اساتید مختلف است که پیشنهاد می کنیم مدل های پیشنهاد شده را خریداری کنید.

حتما به خاطر دارید در مطلب قبلی 16 نوع از بهترین گیتارهای فلامنکو جهت خرید را به شما معرفی کردیم. اما بطور خاص امروز قصد داریم مارک های گیتار فلامنکو برای شروع یادگیری را پیشنهاد کنیم. پیشنهادات بر اساس سه معیار اصلی زیر است:

1-کیفیت متناسب با قیمت: این فاکتور یکی از مهم ترین فاکتورها برای افراد مبتدی است. آنها به دنبال قیمت در عین حال کیفیت حداقلی گیتار فلامنکو هستند چون می دانند که احتمالا بعد از یک سال باید ساز جدیدی تهیه کنند.

2-نظرات اساتید و هنرجویان: یکی از فاکتورهای مهم این است که تجربه در مورد مارک ها چه می گوید. بخصوص برای افراد مبتدی که بایستی از باتجربه تر ها کمک بگیرند ما هم سعی کرده ایم نه تنها نظرات هنرجویان مختلف بلکه اساتید نخبه در این زمینه را استفاده کنیم.

3-ظاهر و زیبایی: هر چند در اولویت نیست ولی بلاخره مهم است. یک گیتار فلامنکو زیبا و شیک می تواند به شما انگیزه نواختن دهد. پس سعی می کنیم زیباترین ها را در نظر بگیریم.

آموزش موسیقی

 بدنتان را در حالت درستی قرار دهید.

می‌بایستی زمان نواختن کیبورد وضعیت بدنی خوبی داشته باشید. شانه‌هایتان را تا گوش‌هایتان بالا برده و سپس آن‌ها را پایین بیندازید. شانه‌هایتان را آزاد بگذارید. اگر بدنتان را خیلی سفت گرفته‌اید، زمان نواختن ماهیچه‌هایتان احساس کشش می‌کنند و هیچکس این را نمی‌خواهد.

اگرچه معمولاً تمایل دارید بدنتان هنگام نواختن بویژه وقتی که بخش مشکلی از موسیقی را اجرا می‌کنید، سفت و محکم باشد. نوازندگان به ندرت وقتی بدنشان سفت و محکم است می‌نوازند. یاد بگیرید که بدنتان را شل و آزادکنید.

آرنج‌هایتان باید تقریباً ارتفاع‌شان اندازه‌ی کلیدها باشد. در وسط کیبورد بنشینید که اطراف نت‌های E، F یا بالای C وسطی باشد اگر از جای نت‌ها هنوز مطمئن نیستید، نگران نباشید. ما در زیر نحوه‌ی پیدا کردن آن‌ها را نشان می‌دهیم.

آموزش موسیقی

شکل: حالت دست شکل C

برای تعیین حال دست‌هایتان، بگذارید بازوهایتان از اطرافتان آویزان باشند. طبیعتاً دستتان یک شکل C را شکل می‌دهد. این شکل طبیعی را در حالیکه دستهایتان را آزاد می‌کنید، حفظ کنید.

شکل: ساعد و مچ‌تان را صاف نگه دارید.

این حالت دست C شکل را حفظ کنید، دستتان را روی کیبورد مقابل‌تان بگذارید. مطمئن شوید که مچ‌هایتان و نیز ساعدتان صاف هستند. اگر دقیقاً نُت‌های مقابل‌تان را نمی‌نوازید، بدنتان را در جهتی خم کنید که وقتی دستتان در حال نواختن هستند، مچ‌تان نچرخد.

تنظیم حالت دستان بسیار مهم است و به شما در کاهش ریس صدمه‌ی فشار مکرر، سندروم تونل مچ و غیره کمک می‌کند. حواستان به نواختن خیلی زیاد بخصوص اگر مبتدی هستید باشید و چند وقت یکبار چک کنید که مطمئن شوید بازوها و مچ‌هایتان در حال تمرین صاف هستند.

آموزش موسیقی

نشستن روی نیمه‌ی جلویی نیمکت باعث می‌شود بتوانید آزادانه حرکت کنید. این همچنین فاصله‌ی مناسبی از کیبورد را ایجاد می‌کند. پاهایتان را صاف روی زمین بگذارید و به خاطر داشته باشید که تنها بخش کوچکی از زانوهایتان باید زیر کیبورد باشند. این باعث می‌شود فاصله‌ی درستی در نواختن داشته باشید. ممکن است تنظیم این موقعیت اندکی طول بکشد ولی تمرین کردن آن باعث می‌شد بهترین حالت بدن را برای نواختن داشته باشید.

بهترین تمرین کلی نشستن طوری است که اطراف نت C وسطی باشید. بسته به کیبوردتان، کلید کمتر یا بیشتر هستند ولی پیدا کردن C وسطی باید نسبتاً ساده باشد. ما در مورد الفبای موسیقی بعداً اندکی توضیح می‌دهیم.

آموزش موسیقی

5-نویز پا

همه ما هنگام راه رفتن صدای پاهایمان را به وضوح می‌شنویم. وقتی خوانندگان پاهایشان را می‌کوبند، آن لرزشها از پایه میکروفون بالا رفته و روی ضبط تاثیر می‌گذارند.

راه‌حل معمول برای این مشکل، افزودن یک ضد شوک است که با ایزوله‌سازی آتیک بین میکروفون و پایه عمل می‌کند.

با این که بسیاری از میکروفون‌های آواز یکی از این ضد شوک‌ها دارند، اما اگر میکروفون شما نداشت، باید یک ضد شوک که با میکروفون شما جور باشد، تهیه کنید چون اکثر ضد شوک‌ها تنها برای کار با یک میکروفون خاص طراحی شده‌اند.

در گوگل ضد شوکی را جستجو کنید که با میکروفون شما سازگار باشد. اگر بود که چه بهتر ولی اگر نبود، باید کلا از یک میکروفون دیگر استفاده کنید.

آموزش موسیقی

4-آتیک ضعیف اتاق

حقیقت اینست که اگر اتاقتان به خوبی آتیک شده باشد، صدای آواز شما هم جذب خواهد شد. و با در نظر گرفتن محیط آتیک مناسب، می‌توانید تضمین کنید که مکش صوتی استودیوی شما به خوبی صورت می‌گیرد.

بنابراین اگر هنوز استودیویتان را آتیک نکرده‌اید، آن را در اولویت قرار دهید. اگر پول یا فضای کافی برای انجام این کار ندارید، از روشهای سنتی استفاده کنید. فیلترهای بازتاب‌دهنده می‌توانند جایگزین ارزان قیمت و مناسبی برای هر فردی باشند که به دنبال راه میانبر است. ممکن است آنها راه‌حل اساسی برای گرفتن صدا نباشند، اما هزار بار بهتر از هیچی هستند!

آموزش موسیقی

3-اثر مجاورتی

این اثر به دلیل طراحی میکروفون‌های کاردیوئیدی که الگوی قطبی استاندارد مورد استفاده در آواز است، به وجود می‌آید.

هر زمان منبع صوتی در چند اینچی دیاگرام قرار بگیرد، میکروفون برای جبران فرکانس، تقویت قابل توجهی در صدا ایجاد می‌کند. هر چه صدا نزدیکتر باشد، اثر قوی‌تر است.

اگرچه وقتی خوانندگان باتجربه هنگام آواز خواندن از آن ناآگاهانه استفاده می‌کنند، شنیدن آن افزایش فرکانس که می‌تواند به طور تصادفی ظاهر یا ناپدید شود، بسیار آزاردهنده است. اگر خواننده این مشکل را دارد، اینطور می‌تواند آن را برطرف کند:

• از یک فیلتر پاپ برای جلوگیری از نزدیک شدن بیش از حد به میکروفون استفاده کند.
• از میکروفونهای چند جهته استفاده کند. این میکروفون‌ها به خاطر طراحی که دارند جلوی اثر مجاورتی را می‌گیرند.

آموزش موسیقی

2-سیبلانس

یکی دیگر از چیزهای عجیب در صدای انسان، همین سیبلانس است. هنگام تلفظ حروف “S” و “F”، صدای هوا با فرکانس بالایی از دهان خارج می‌شود که معمولا به سیبلانس شناخته می‌شود. شاید در مکالمات روزمه متوجه این مسئله نشوید اما در ضبط صدا وقتی دهانتان درست مقابل میکروفون قرار می‌گیرد، اغلب بسیار واضح است.

بیایید یک تمرین دیگر را با هم انجام بدهیم:

با استفاده از میکروفون همگراساز (چون به سیبلانس حساس‌تر است)، صدایتان را هنگام گفتن این جمله ضبط کنید:

“She sells sea shells by the sea shore.”

حالا به صدایتان گوش دهید و به صدای “S” بیشتر توجه کنید. آن صدای هیس آزاردهنده را می‌شنوید؟ این حالت، سیبلانس است.

برای رفع این مشکل، شما فقط می‌توانستید آن را با ابزارهای نرم‌افزاری مانند de-essers و کمپرسورهای چند باندی مخفی کنید.

اما استراتژی هوشمندانه‌تر اینست که درست مثل پاپینگ، در زاویه‌ای خارج از محور که معمولا به رفع این مشکل کمک می‌کند، بخوانید.

اگر این روش جواب نداد، می‌توانید از ترفند مداد استفاده کنید. همانطور که در تصویر می‌بینید یک مداد را بگیرید و آن را مستقیما مقابل دیاگرام میکروفون قرار داده و با یک کش پلاستیکی محکم ببندید.

حالا آن صداهای انفجاری با فرکانس بالا به وسیله یک مداد از وسط دو نصف شده و به یک طرف هدایت می‌شوند. مشکل حل شد!

آموزش موسیقی

در کل خوب آواز خواندن خیلی ربطی به استفاده از تکنیکهای مختلف ندارد و آنچه بیشتر روی آن تاثیر می‌گذارد پرهیز از مشکلات رایج است.

علی‌الخصوص این 5 تا:

1-پاپینگ

2-سیبلانس

3-اثر جانبی

4-نویز پا

5-آتیک ضعیف اتاق

1-پاپینگ

پاپینگ یکی از عجیب‌ترین چیزها در صدای انسان است. در این حالت، هنگام تلفظ حروف “P” و “B”، هوا به طور ناگهانی و قوی از دهان خارج می‌شود.

در گفتگوی عادی متوجه این مسئله نمی‌شوید اما در ضبط آواز، این صدای هوا به دیاگرام میکروفون برخورد می‌کند. ایجاد صدایی نیرومند با فرکانس کم به عنوان پاپینگ شناخته می‌شود.

برای درک بهتر آن، این تمرین را انجام دهید:

دستتان را جلوی صورتتان قرار دهید و این جملات را تکرار کنید:

“Peter Piper picked a peck of pickled peppers.”

“Better businesses build big boxes.”

ضربه هوا روی دستتان را حس می‌کنید؟ به این حالت پاپینگ می‌گویند.

برای پیشگیری از آن، راحت‌ترین روش آواز خواندن مقابل میکروفون با زاویه‌ای کمی خارج از محور است که در نتیجه این دمیدن هوا مستقیما به دیاگرام برخورد نمی‌کند.

با این حال از آنجا که بسیاری از خوانندگان نمی‌توانند یا نمی‌خواهند، زحمت تعبیه فیلترهای پاپ بر دوش مهندسان است.

نحوه کار این فیلترها به این صورت است:

1-فیلترهای پاپ با ایجاد مانع بین خواننده و میکروفون، مثل یک تور برای گرفتن “آواهای انفجاری” عمل می‌کنند. ضمن اینکه به صداهای دیگر اجازه می‌دهند به راحتی عبور کنند.

این مانع به عنوان یک نشانگر فاصله هم عمل می‌کند و مانع از نزدیکتر شدن خواننده می‌شود. چون ظاهرا این اتفاق خیلی می‌افتد!

آموزش موسیقی

برخی افراد مخصوصا آنها که در زمینه نوشتن ترانه فعالیت دارند می‌توانند به راحتی شعر را حفظ کنند اما برخی دیگر نیز به دنبال تکنیک‌هایی هستند که با استفاده از آنها بتوانند متن ترانه را حفظ کنند. این افراد ممکن است بخاطر دلایل مختلفی مثل کم‌خوابی، مصرف دارو و یا موارد دیگری نتوانند متن شعر را بخوبی حفظ کنند.

تکنیک‌هایی برای حفظ متن ترانه

1 – درک ساختار ترانه

ترانه‌ها، نوعی شعر محسوب می‌شوند و دارای ساختار مخصوصی هستند(یک داستان خاص را دنبال می‌کنند). به همین دلیل اولین موضوعیکه باید به آن توجه کنید، ساختار ترانه است. تک‌تک کلماتی که در ترانه وجوددارند از اهمیت زیادی برخوردار هستند. از اینرو ساختار ترانه از اهمیت زیادی برخوردار است. برای این کار کافی‌است در محیطی آرام به موسیقی گوش‌دهید. مادامی‌که به موسیقی گوش می‌کنید متن آن را روی کاغذ بنویسید و اگر کلمه‌ای را متوجه نشدید، پخش ترانه را متوقف کنید. دلیل نوشتن آهنگ این است که مطمئن شوید هیچ کلمه‌ای را جا ننداخته‌اید.

2- خواندن ترانه

خواندن ترانه با یک ریتم مشخص روشی مفید در حفظ ترانه است. هنگامی که به هجاها رسیدید، آنها را طولانی‌تر تلفظ کنید.

مطالعه ترانه بصورت یک متن نوشته‌شده به شما کمک می‌کند تا به زوایا و خفایای ترانه پی ببرید. همچنین به شما کمک می‌کند تا ساختار ترانه را بهتر درک کنید. هنگامی که متن و نوت ترانه نگاه می‌کنید می‌توانید ارتباط خوبی با آن برقرار کرده و نحوه حفظ آن را بهتر یادبگیرید. در فرم نوشتاری متن بسیاری از جزییات ترانه (مثل نوع صدای خواننده) آورده نمی‌شود، به همین دلیل به ذهن سپردن آن بسیار آسان می‌شود.

3- گوش دادن به ملودی

با گوش‌دادن به ملودی ترانه، می‌توانید سریعتر ترانه را حفظ کنید. برای این کار در زمان گوش‌دادن به ملودی ترانه، بصورت زیر لب متن ترانه را بخوانید.

4- گوش‌دادن و خواندن ترانه بصورت منظم

بهترین راه به یادآوردن ترانه، این است که متن آن را حفظ کنید و پس از حفظ آن بصورت منظم آن را تکرار کنید.

باید بدانید که هرچه بیشتر شعر را تکرار کنید، راحت‌تر می‌توانید آن را حفظ کنید. اگر واقعا می‌خواهید متن ترانه را حفظ کنید، ابتدا باید خط اول ترانه را حفظ کنید، سپس خط دوم و سپس به همین شکل ادامه‌دهید.

می‌توانید در هنگام دوش گرفتن یا قبل از خوابیدن متن ترانه را با خود تکرار کنید. به یاد داشته باشید که هرچه بیشتر ترانه را تکرار کنید، شانس حفظ کردن آن بیشتر می‌شود.

5- ترانه را با تکنیک‌های مختلف بخوانید

پس از اینکه متن ترانه را بخوبی فراگرفتید، می‌توانید ترانه را با تکنیک‌های مختلفی که بلد هستید بخوانید.

تکرار ملودی: مهم‌ترین تکنیکی که باید بلدباشید

یکی از مهم‌ترین‌هایی که به شما در حفظ ترانه کمک می‌کند، تکرار ملودی است. این روش حافظه ملودیک شما را به چالش می‌کشد. قبل از اینکه وارد استودیو شوید و شروع به ضبط کنید باید چندبار و با تمام وجودتان به موسیقی گوش دهید.

آموزش موسیقی

گام صوتی

قبل از این کار، حتما صدای خود را گرم کنید. این کار به شما کمک می‌کند تا اوج صدای خود را بهتر بشناسید و به تارهای صوتی خود آسیب نزنید. هر هفته گام‌های بلندتری را تمرین کنید.

استفاده از تکنیک‌های آوازخوانی در موسیقی

شما باید یادبگیرید که چگونه موسیقی را با یک گام یا چندگام صوتی بخوانید. در هنگام تغییر گام باید این کار را به آسانی انجام دهید و سیالیت صدای شما حفظ شود.

تمرینات آزمایشی

خواندن آواز بصورت تمرینی به جذاب‌شدن صدای شما کمک می‌کند. آهنگی که با بازه صدای شما متناسب باشد را انتخاب کنید و بصورت تمرینی آن را بخوانید.

ژست مناسب در آوازخوانی

داشتن یک ژست خوب به شما کمک می‌کند تا در زمان آوازخواندن، جریان هوا به آسانی در بدن شما جریان یابد.

آواز خوانی با احساس

باید یادبگیرید که در زمان خوانندگی چگونه احساسات خود را بروزدهید. احساسات شما روی مخاطبتان تاثیر زیادی می‌گذارد.

چگونه می‌توانید به خودتان در آوازخوانی کمک کنید؟

بسیاری تصور می‌کنند که خوانندگی یک استعداد ذاتی است و تنها عده کمی از این موهبت برخوردار هستند. این عقیده کاملا اشتباه است. درحقیقت، داشتن استعداد خوانندگی تنها یک امتیاز مثبت محسوب می‌شود. برای خواننده‌شدن باید سخت کارکنید، متعهد باشید، اشتیاق داشته باشید و تمرینات را به خوبی پشت سر بگذارید.

در خوانندگی نباید احساس شرم کنید. اگر دوست دارید خواننده شوید و احساس می‌کنید پتانسیل آن را دارید، شجاع باشید و تلاش کنید تا اصول خوانندگی را به صورت گام به گام یادبگیرید.

بهترین راه آموزش خوانندگی به خود

راه‌های مختلفی برای بهبود کیفیت آوازخوانی وجوددارد. اگر از لحاظ مالی مشکل نداشته باشید یک مربی خصوصی می‌تواند به شما کمک زیادی کند. مربی شخصی اگرچه هزینه زیادی به همراه دارد، اما می‌تواند نقاط ضعف شما را به خوبی تشخیص دهد و برای بهبود آنها تلاش‌کند.

آموزش موسیقی

باید این حقیقت را بپذیریم که برخی خواننده‌ها از برخی دیگر برتر هستند. صدای شما در آوازخوانی از اهمیت زیادی برخوردار است، و می‌توانید با آموزش دیدن به بهترین سطح توانایی در آوازخوانی برسید. تمرین‌های صوتی و آوازی زیادی وجوددارد که برای تقویت صدای خود می‌توانید به کار بگیرید.

هدف تمرین‌های آوازی

شما باید صدای خود را مورد آزمایش قراردهید تا متوجه شوید در چه بازه‌ای می‌توانید آواز بخوانید و به تارهای صوتی خود آسیب نزنید.

انواع آموزش‌های آوازخوانی

شیوه‌های مختلفی برای تربیت صداوجود دارد، مثل:

گرم‌کردن صدا

در زمان آوازخوانی، تارهای صوتی شما تحت فشار قرار خواهندگرفت. گرم‌کردن تارهای صوتی (پیش از آوازخواندن) از آسیب دیدن این تارها جلوگیری می‌کند. برای این کار، با دهانتان دم و بازدم کنید تا زمانی که احساس کنید شش‌هایتان خالی شده‌است. بعد از آن با آوازهای پایین شروع به خواندن کنید.

کنترل نفس

اگر روی نفس خود کنترل داشته باشید می‌توانید نوت‌ها را طولانی‌تر بخوانید و از آسیب‌دیدن صدای خود جلوگیری کنید. آهنگی که می‌توانید یک نفس بخوانید را انتخاب کنید، و با صدای آرام شروع به آوازخوانی کنید. رفته‌رفته صدای خود را بالا ببرید، این کار را تا آنجا که احساس راحتی می‌کنید، ادامه دهید.

اجازه‌دهید تا جریان هوا درون بدنتان جریان یابد. آنچه باید به آن توجه کنید این است که بجای تنفس از سینه، با دیافراگم خود تنفس کنید.

کافی است یک دست خود را روی سینه و دست دیگر را روی دیافراگم قراردهید و سپس به آرامی نفس بکشید. دست روی سینه باید ثابت باشد اما دست روی دیافراگم را به آرامی جلو و عقب کنید.

نشان دادن صدا به دیگران

یکی از اصولی که خواننده باید بداند این است که صدای خود را چگونه به مخاطبانش عرضه‌کند. برای اینکه صدای شما در نزد مخاطبتان جذاب باشد، باید تمرینات آوازی، کنترل نفس و نفس کشیدن از طریق دیافراگم را به خوبی آموزش دیده باشید.

تمریناتی برای اوج صدا

اوج صدا یکی از مهمترین نکات خوانندگی است. با نواختن سریع و پشت سر هم نت‌های موسیقی می‌توانید این ویژگی را در خود تقویت کنید. می‌توانید از یک ارگ یا پیانو برای این کار استفاده کنید. به یاد داشته باشید که اوج صدای خوب، کلید موفقیت خواننده است.

آموزش موسیقی

اگر یک بد بخوانید و ندانید که بد می‌خوانید، به این دلیل است که علت بد بودنتان را نمی‌دانید.

در نتیجه بعید است که آموزش یک مربی هم بتواند تاثیری روی شما بگذارد. در این صورت، بهترین کار اینست که روحیه‌تان را حفظ کنید و اعتماد به نفس داشته باشید.

هرگز از خودتان بیشتر از حد توانایی‌تان انتظار نداشته باشید. داشتن انتظارات غیرواقعی فقط باعث دلسردی و حتی بدتر شدن صدایتان می‌شود. بهتر است برای ارائه بهترین عملکردتان، به خودتان اعتماد به نفس بدهید.

استفاده از افکتها حین ضبط صدا

با اینکه برخی افراد از افکتها تا زمانیکه بخش ضبط انجام نشود، استفاده نمی‌کنند، بقیه مایلند آنها را از قبل اضافه کنند. اما چرا:

بسیاری از خوانندگان معتقدند افزودن کمی افکت ریورب به آنها کمک می‌کند تا روی گام بخوانند.

با این حال در واقعیت اکثر آنها فقط آن را دوست دارند چون باعث می‌شود صدای بهتری داشته باشند.

و این خوب است چون همانطور که قبلا گفتیم یک خواننده خوب کسی است که اعتماد به نفس خوبی داشته باشد.

اما نکته منفی اینست که با افزودن ریورب (یا هر افکتی)، خوانندگان فریب می‌خورند که عملکردشان از آنچه واقعا هست، بهتر شده است.

و با اضافه کردن هر افکت احتمالا درک مشکلی که می‌توانستند در حالت عادی متوجه آن شوند و اصلاحش کنند را از دست می‌دهند.

مثلا:

• با افزودن یک de-esser، شنیدن و پیشگیری از سیبلانس دشوارتر است.
• با افزودن فیلتر بالا گذر، شنیدن پاپینگ مشکل‌تر است.
• با افزودن کمپرسور، شنیدن سطح تغییرات دشوارتر است.
• با افزودن فالش‌گیر صدا، شنیدن مواردی که در آنها ناموزون می‌خوانید دشوارتر است.

بنابراین خوانندگان خوب کسانی هستند که توانایی شنیدن این ایرادات را دارند و مطابق با آن اصلاحات لازم را ایجاد می‌کنند.

آموزش موسیقی

حقیقت اینست که تعداد کمی از خوانندگان از تکنیک میکروفون بسیار خوبی برخوردارند.

اما به جای اینکه تلاش شود همه چیز با ویرایش اصلاح گررد، چرا به آنها نکات لازم برای حل مشکل را گوشزد نکنیم؟

یکی از مزیت‌هایی که استودیوی خانگی نسبت به استودیوهای حرفه‌ای دارد اینست که شما وقت زیادی برای انجام این کارها دارید. بنابراین بعد از اینکه چهار تکنیک میکروفون را یاد گرفتید، می‌توانید تمرین کنید.

تکنیک میکروفون

به عنوان کسی که در خانه استودیو دارد، می‌توانید همه کارهایی که گفته شد را انجام دهید تا سریعتر در آوازخوانی پیشرفت کنید. با این حال هنوز محصول نهایی بستگی در نوع خواندن شما دارد. به غیر از توانایی واقعی آوازخوانی شما، عامل بزرگ دیگری که نتیجه را تعیین می‌کند، تکنیک میکروفون است.

خوانندگان که تجربه کمی در پشت میکروفون دارند، سرشان را مرتب تکان می‌دهند که این مسئله می‌تواند روی خوب ضبط شدن صدا، تاثیر منفی بگذارد.

از طرفی هم خوانندگان ماهر حرکات سر هدفمند و آگاهانه‌ای دارند که به طرز قابل توجهی روی صدای کلی‌شان تاثیر مثبت می‌گذارد.

به عنوان مثال، 4 تکنیک رایجی که آنها از آن بهره می برند، عبارتند از:

1-کنترل حجم صدا با فاصله

با نزدیکتر شدن به میکروفون صدایشان را پایین آورده و برای بلندتر کردن صدا از میکروفون دور می‌شوند.

آنها افت و خیز صدایشان را با هم برابر کرده و بعدا از میزان فشرده‌سازی مورد نیازشان به طور قابل توجهی می‌کاهند.

2-از پاپینگ و سیبلانس خودداری کنید

با تنطیم زاویه و فاصله از میکروفون، عملا می‌توانید اثرات پاپینگ و سیبلانس را حذف کنید بدون اینکه نیازی به استفاده از فیلتر پاپ داشته باشید.

3-استفاده هدفمند از اثر مجاورتی

با نزدیک شدن به میکروفون حین پایین آوردن صدا، می‌توانید حس صمیمیت زیبایی را به لحنتان اضافه کنید.

4-کنترل صدای تنفس

با هر بار نفس کشیدن، سرتان را به یک طرف میکروفون ببرید تا از صدای ناخوشایند تنفس که بعدا باید ویرایش شود، پیشگیری کنید.

البته خوانندگان واقعا خوب می‌دانند چه زمانی آگاهانه مقابل میکروفون نفس بکشند تا جلوه بهتری به صدا بدهند.

در ادامه در مورد چگونگی کمک به خوانندگان در صورتی که این مهارتها را قبلا نداشته‌اند، صحبت می‌کنیم.

آموزش موسیقی

نی را بین رباط و بخش دهانی بلغزانید طوری که یک بخش صاف جلوی آن باشد. دستگیره‌های روی رباط را تا زمانی که برای ماندن به اندازه‌ی کافی محکم باشد، سفت کنید. زمان گرفتن قطعه کلارنیت دقت کنید که پیچ‌ها نیفتند، بازگرداندن آن‌ها بسیار سخت است. سفت کردن بیش از حد می‌تواند باعث فشار به قطعه دهانی شود. بنابراین با دقت عمل کنید.

نی را بالاتر از قطعه دهانی نگذارید که این تولید یک نوت را بسیار مشکل می‌کند. بالای نی باید حتی پایین‌تر از بالای قطعه دهانی باشد.

بالای قطعه‌ی دهانی بسیار شکننده است. بنابراین مطمئن باشید که آن را با یک حفاظ قطعه دهانی وقتی که استفاده نمی‌شود بپوشانید.

آموزش موسیقی

کلارنیت را باید دور از خودتان با زاویه 45 درجه نگه دارید و زنگ فقط زانوهایتان را رد می‌کند. سرتان را بالا نگه دارید و پشت‌تان زمان نواختن صاف باشد. کلارنیت را باید به سمت دهانتان ببرید نه اینکه دهانتان را به سمت آن ببرید.

کلارنیت را بایدبا دست راست‌تان از دسته پایینی‌اش بگیرید. شصت‌تان روی روی پشت دسته باشد. سه انگشت دیگرتان باید روی سه سوراخ مطابق قرار گیرد.

وقتی انگشتان‌تان استفاده نمی‌شوند، آن‌ها را بسیار نزدیک سوراخ‌ها بگذارید طوری که در صورت نیاز به آسانی‌ آن‌ها را روی سوراخ‌ها بگذارید. اگر انگشت‌هایتان خیلی از کلارنیت دور باشند، نواختن سریع برایتان مشکل می‌شود.

آموزش موسیقی

اکثر کلارنیت‌ها کاورهایی دارند که بخش‌های ثابتی برای هر قطعه از ابزار دارند. وقتی قطعات را درمی‌آورید و می‌خواهید آن‌ها را به هم وصل کنید، جعبه را چک کنید تا مطمئن شوید همه‌ی اجزا را درآورده‌اید و آماده‌ی کار کردن هستند. قطعات از پایین به بالا به ترتیب زیر مونتاژ می‌شوند:

• زنگ قطعه‌ی پایینی شیپور است و مثل یک مگافون عمل می‌کند.
• دسته‌ی پایینی تنه‌ی اصلی کلارنیت را تشکیل می‌دهد و یک بخش اتصال چوب پنه‌ای تنها روی یک انتهای بخش را دارد.
• دسته بالایی بخش مهم دیگر بدنه‌ی اصلی کلارنیت را تشکیل می‌دهد و چوب پنه‌ای روی هر دو انتهای بخش دارد. لولای فی صاف را روی دو قطعه برای اینکه لوله جهت مناسبی داشته باشد تنظیم کنید.
• لوله باید یک قطعه کوتاه با طول 4-3 اینچ باشد و یک انتهایش اندکی فشرده‌تر از انتهای دیگر باشد.
• قطعه دهانی بالایی‌ترین بخش ابزار است و باید با یک رباط چرمی یا فی که برای نگه داشتن نی در مکان همراه باشد. بخش پایین قطعه دهانی را با کلید اکتاو صاف طویل روی ابزار تنظیم کنید.

آموزش موسیقی

اگر برای یک گروه مدرسه شروع می‌کنید، معمولاً می‌توانید یک کلارنیت را از آموزشگاه یا فروشگاه لوازم موسیقی شهرتان قرض بگیرید. معمولاً آموزش با یک ابزاری که خوب نگهداری شده و نو است بهتر از استفاده از ابزار زیر شیروانی نم‌دار شده و خراب است. این کار همچنین کم هزینه‌تر از خریدن یک مدل جدید است.

• اگر مبتدی هستید، یک کلارنیت پلاستیکی توصیه می‌شود. یک بافت 12B یا یاماها 255 هر دو مدل‌های مشهوری هستند ولی کسی که با کلارنیت پلاستیکی شروع کند کار کردن با نوع چوبی آن مشکل است. معمولاً از یک نی نرم استفاده می‌شود. 2 تا 5/2 اغلب کارآمد هستند. می‌توانید از نی‌های با قدرت بالاتر (3 یا 4) وقتی که مدتی نواختید استفاده کنید.
• از کلارنیت‌های بدون نام استفاده نکنید (کلارنیت‌های تولیدکنندگانی که مشهور نیستند). نوازندگان کلارنیت حرفه‌ای و تعمیرکنندگان آن‌ها اطلاعاتی در مورد برندهای کلارنیتی که تاکنون نشنیده‌اند ندارند.
• اگر یک کلارنیت قدیمی دارید که می‌خواهید از آن استفاده کنید، آن را به یک فروشگاه ابزار موسیقی ببرید تا برایتان تعمیر کند. پدها احتمالاً باید عوض شوند تا مطمئن شوید صدایی صاف از شیپور بیرون می‌آید.

آموزش موسیقی

کلارینت یک ساز از خانواده سازهای بادی چوبی است. قدمت کلارینت حداقل به قرن سوم قبل از میلاد به ممت های (Memet) مصری باز می گردد که بعدها توسط رمی ها و یونانی ها آپدیت شد. ممت در نهایت تبدیل به ساز بادی شام شد که بعدها به شالمو و سپس اِبوا ارتقا پیدا کرد. ابوا، سازی از خانواده سازهای چوبی بادی است با این تفاوت که دهنی ندارد. طی دوره رمانتیک موسیقی، کلارینت و شیپور از مهمترین سازهای بادی به حساب می آمدند. کلارینت در سبکهای موسیقی امروزی بسیاری مانند ارکسترها، جاز، راک و ژانرهای مدرن دیگر مورد استفاده قرار می گیرد.

• کلارینت به عنوان “چوب شیرین بیان” نیز شناخته می شود.
• موسیقیدانی که کلارینت می نوازد، کلارینتیست خطاب می شود.
• کلارینتها معمولا از چوب سیاهی از آفریقا ساخته ی شوند. این ساز گاهی اوقات از چوب امپینگو هم ساخته می شوند. این درختان از طنین اندازی خوبی برخوردارند. انواع دیگر چوبهای به کار برده شده در کلارینت عبارتند از گرانادیلا، چوب بلسان بنفش، چوب شمشاد، کوکوبولو.
• برخی از کلارینت ها از ف یا پلاستیک ساخته می شوند اما کلارینتهای سنتی از جنس چوب هستند.
• لرزش صدا، زبانه کلارینت و کلیدی که موزیسین اجرا می کند باعث ایجاد صدا در یک کلارینت می شود. زبانه زمانی می لرزد که کلارینتیست در دهنی آن بدمد.
• کلارینتها نواک های متفاوتی دارند و بر همین اساس دسته بندی می شوند. آنها از بالاترین تا پایین ترین عبارنتد از: کلارینت پیکولو (کلید فلت A)، کلید فلت E کلارینت، کلید D کلارینت، کلید C کلارینت، کلید فلت B کلارینت، کلید A کلارینت، باست کلارینت، شیپور باست (کلید F)، کلارینت آلتو (کلید فلت E یا F)، کلارینت بیس (کلید فلت B یا A)، کلارینت کانتربیس کلید فلت EE و کلارینت کانتر بیس (کلید فلت BB).
• کلارینت از چندین بخش شامل دهنی، لوله بشکه مانند، اتصال بالایی، پد، کلید، کلید حلقه ای، میله یا راد، اتصال پایینی و شیپوری تشکیل شده است.
• کوچکترین کلارینت، یک پیکولو کلارینت A فلت است و خیلی استفاده از آن رایج نیست.
• اولین کلارینت واقعی در دهه 1600 میلادی توسط جانی دنر در آلمان ساخته شد. اگرچه مستقیما از نسل شالمو است.
• آخرین سازی که به ارکستر سمفونی اضافه شده، کلارینت است.
• وولفگانگ آمادئوس موزارت اولین آهنگسازی بود که یک قطعه موسیقی مخصوص کلارینت نوشت.
• کلارینت اغلب با سازهای دیگری نظیر پیانو، شیپور باست، سازهای چهارگانه زهی، ابوا، ساکسیفون، باسون، فلوت و شیپور ترکیب می شود.
• کلارینت در بین موزیسین های جاز در اوایل دهه 1900 میلادی محبوبیت بسیاری داشت. این ساز یکی از مهمترین سازها در این ژانر در دهه 40 این قرن در دوره گروه بزرگ موسیقی (Big Band Era) بوده است.
• موسیقیدانان مشهور سبک جاز که کلارینت می نواختند عبارتند از لاری شیلدز، جانی دادز، سیدنی بچت، بنی گودمن، وودی هرمان و بسیاری افراد دیگر.
• گروه های موسیقی مدرنی که از کلارینت در برخی از موسیقی هایشان استفاده کرده اند عبارتند از تام ویتز، پینک فلوید، آئرواسمیت و بیت.
• سلریتی های مشهوری که ادعا کرده اند که کلارینت می نوازند عبارتند از جیمی کیمل، استیون اسپیلبرگ و جولیا رابرتز.

آموزش موسیقی

10-در دهه 50 میلادی، لیتل والتر، نوازنده مشهور هارمونیکای گروه های بلوز، در نواختن هارمونیکا مستقیما از طریق میکروفون پیشگام بود. او از یک میکروفون مدل فشنگی استفاده می کرد که بعدها مورد استفاده راننده تاکسی ها هم قرار گرفت!

میکروفون فشنگی صدای واضح و بلندی از هارمونیکا ارائه می دهد که روی فرکانسهای رنج میانی تاکید دارد و این امکان را فراهم می کند تا صدای هارمونیکا از بین صداهای بلندی مثل گیتار الکتریک به خوبی شنیده شود. از آن به بعد نوازندگان هارمونیکا در سراسر دنیا این متد را به کار گرفتند تا از صدای فوق العاده و واضحی که ایجاد می شد، بهره مند شوند.

11-هارمونیکا همچنین ساز مورد علاقه چند رئیس جمهور ایالات متحده هم هست. در میان فهرست اسامی رئسای جمهور طرفدار این ساز، می توان به نام آبراهام لینکل، کالوین کولیج و رونالد ریگان اشاره کرد.

12– هارمونیکای کروماتیک با یک دکمه در یک طرف، از برادران این ساز به شمار می رود! این مدل برای برطرف کردن مشکل هارمونیکای معمول یعنی دیاتونیک اختراع شد که تنها در نتهای خاصی نواخته می شدند. هر هارمونیکای کروماتیک می تواند تمام نتها را بنوازد.

حدود 90 سال پس از اختراع اولین هارمونیکا، هانر اولین هارمونیکای کروماتیک با 12 حفره را هم ابداع کرد. یکی دیگر از انواع پرطرفداری که بعدها محبوبیت پیدا کرد، هارمونیکای کروماتیک 16 حفره ایست.

13-با اینکه هارمونیکاها اغلب مربوط به سبک های موسیقی بلوز، راک و فولک هستند، اما اگر دقت کرده باشید خواهید دید که هارمونیکا در آهنگهای موفق سایر ژانرهای موسیقی هم به کار رفته است. دو نمونه ای که به ذهنم می رسد، آهنگ Timber پیت بال در سال 2013 است که در آن از هارمونیکا برای ریف اصلی استفاده شده است، و دیگری آهنگیست از خواننده هیپ هاپ، Bad News brown که برای ایجاد ضرب های هیپ هاپش، به وفور از هارمونیکا استفاده کرده است.

آموزش موسیقی

5-در حال حاضرکوچکترین هارمونیکای قابل نواختن، لیدی کوچک هانر یا (Hohner Little Lady) است. چهار حفره دارد که به شما این امکان را می دهد تا 8 نت متفاوت بنوازید و همچنین اولین سازیست که در فضا نواخته شده است! این اتفاق در سال 1965 توسط والتر شیرا، فضانورد آمریکایی رخ داد. او دوستش را در فضاپیمای ماموریت جمینی 5 با نواختن آهنگ Jingle Bells با هارمونیکا در شب قبل از کریسمس غافلگیر کرد.

6-بزرگترین هارمونیکا در نوامبر 2009 توانست در هنگ کنگ یک گروه کر را دور هم جمع کند و رکورد جهانی را بشکند. این گروه شامل 6.131 شرکت کننده بود که ملودی رکورد جهانی گینس را به مدت هفت دقیقه در کنار ارکستر سازهای زهی اجرا کردند.

7-دهه 60 میلادی دوران طلایی برای هارمونیکا بود، فروش آن به خاطر استفاده گروه های بلوز و محبوبترین ژانرهای موسیقی مانند راک و فولک افزایش یافت.

از نمونه های برجسته باب دیلان بود که به نواختن همزمان گیتار و هارمونیکا می پرداخت (و الهام بخش میلیون ها نفر دیگر به خاطر اجرای خوب بود). جان لنون هم مسئولیت نواختن هارمونیکای آهنگ Love Me Do (1963) را بر عهده داشت که اولین آهنگ موفق گروه Beatles بود که در بیشتر قسمتهای آن از هارمونیکا استفاده شد.

8-در میان مشهورترین موزیسینهایی که قبلا روی صحنه هارمونیکا می نواختند و ممکن است بشناسید، می توان به شا، جان مایر، جانی کش، شریل کرو، میک جاگر، ون موریسون، آلانیس موریست، استیوی واندر، تام پتی، جان ملنکامپ، جیمی پیج و رابرت پلنت (لد زپلین)، بونو (یو تو)، ادی ودر (پیرل جم)، نیل یانگ، بن ژاوی، اوزی اسبورن، بروس اسپرینگزتین و ستاره های دیگر اشاره کرد.

9-این ساز وقتی با قاعده و منظم نواخته شود، می تواند در عمل یک تمرین هوازی خوب و ورزشی برای تنفس باشد که به شما کمک می کند کنترل بهتری روی سیستم تنفسیتان داشته باشید. از دیگر مزیتهای آن، افزایش انرژی در تمام روز و داشتن لبخند بر روی صورتتان است.

آموزش موسیقی

1-افراد بسیاری هستند که تا به حال چیزی درباره هارمونیکا نشنیده اند، اما جالب است بدانید این ساز پس از گیتار پر فروش ترین در دنیاست. مثلا تنها در ایالات متحده بیش از 40 میلیون هارمونیکا فروخته شده است! این بدان معناست که در کشوری با جمعیتی نزدیک به 320 میلیون نفر، احتمالا یک عدد از این ساز در هر خانه وجود دارد!

2-هارمونیکا اولین بار در سال 21 در آلمان توسط فردی به نام کریستین باخمن اختراع شد و حق امتیاز آن ثبت گردید. کریستین در آن زمان پسر بچه ای 16 ساله بود! او هارمونیکا را Mundaeoline نامید. هارمونیکا بعدها شروع به گسترش در سراسر اروپا به گونه های مختلف کرد و در نیمه دوم قرن نوزدهم به ایالات متحده هم آورده شد که خیلی زود توسط بخش عظیمی از موسیقیدانان سبک بلوز مورد استفاده قرار گرفت.

3-اولین هارمونیکاها در قسمت صفحات محافظ از چوب ساخته شده اند. امروزه هارمونیکاهایی که بدنه شان تماما از چوب ساخته شده باشد، بسیار گران قیمت بوده و سازهای ویژه ای هستند.

4-در سال 57، یک ساعت ساز از شهر تروسینگن، شروع به ساختن هارمونیکا در خانه اش کرد. کار او با استقبال خوبی همراه شد و در سال اول 600 قطعه از این ساز را به فروش رساند. 600 هارمونیکا را به همراه یک کارگر ساخته بود.

او شغل خود را از ساعت سازی به تولید هارمونیکا در یک کارخانه تغییر داد و به رشد قابل توجهی در این زمینه دست یافت. نام او متیاس هانر (Matthias Hohner) بود. هانر در سال اول بیش از یک میلیون هارمونیکا تولید کرد که به همین دلیل او از بهترین های این عرصه به شمار می رود.

آموزش موسیقی

1 –ردیف آوازی محمود کریمی : که توسط خود وی ضبط شده و دکتر محمد تقی مسعودیه آنرا آوانگاری ( نت نویسی ) کرده است . ارشد تهماسبی نیز براساس نت نگاری دکتر مسعودیه ، کتاب “جواب آواز” را برای تار و سه تار ارائه داده است که آلبوم آن نیز با اجرای تار ایشان موجود است.

2 – ردیف آوازی عبدالله دوامی : که نوار های آن با همراهی تار محمدرضا لطفی موجود است و همچنین دستگاه شور آن را محمدرضا لطفی به خط  نت  نوشته است .

3 – ردیف آوازی ادیب خوانساری 

4 – ردیف آوازی سید حسین طاهرزاده : که برخی از نوارهای آن موجود است .

5-ردیف‌آوازی زنده‌یاد نورالدین رضوی سروستانی با تار داریوش طلایی 

6- ردیف آوازی محمدرضا شجریان

7- ردیف آوازی موسیقی ایرانی هوشمند عقیلی 

8- ردیف آوازی موسیقی ایرانی ابراهیم بوذری 

9-ردیف آوازی استاد اسماعیل مهرتاش 

10-ردیف آوازی حاتم عسگری فراهانی 

آموزش موسیقی

ردیف میرزا عبدالله

ردیف آقا حسنقلی

ردیف درویش خان

ردیف علی اکبر شهنازی

ردیف علی نقی وزیری

ردیف مرتضی نی داوود

ردیف موسی خان معروفی

ردیف ابوالحسن صبا

ردیف عبدالله خان دوامی

ردیف علی تجویدی

ردیف فرامرز پایور

ردیف محمود کریمی

ردیف نورعلی برومند

ردیف سعید هرمزی

آموزش موسیقی

اورهان گنجه بای، احمد کوچ، مراد کایا، چتین آکدنیز، اردال ارزینجان، دسکو هرکی ، نشئت ارتاش، حسرت گؤل‌تکین، ارول پارلاک، عارف ساغ، کارل ساندرز، ارکان اوغور، عثمان آکیول و از نوازندگان چیره‌دست باغلاما هستند. احمد کوچ آهنگ‌های معروف جهان را برای این ساز تنظیم کرده و می‌نوازد.

انواع دیوان 

• -جورا (Cura)
• -تانبورا (Tanbura)
• -باغلاما دسته کوتاه (Çöğür,Kısa Sap Bağlama)
• -باغلاما دسته بلند (ِUzun Sap Bağlama)
• -ساز دیوان (Divan Sazı)
• -ساز میدان (Meydan Sazı)

کوک های دیوان یا باغلاما

• -کوک بوزوک یا کارا (Sol, Re, La)
• -کوک باغلاما (La, Sol, Re)
• -کوک مستزاد (Fa, Re, La)
• -کوک میسکت (Fa#, Re, La)

آموزش موسیقی

تاریخچه و سابقه شرکت رولند در سال ۲۰۰۵ با تولید اولین پیانو دیجیتال درخشان تر شد، مدل RG-5 اولین گراند دیجیتال بود که به جای استفاده از صدای پیانو سینتی سایزر شده، از نمونه صدای واقعی پیانو آتیک، در سیستم صدای این ساز استفاده میکرد. سال ۲۰۰۹ اولین مدل V-Piano خانگی ساخته شد که صدای بسیار شبیه تر از قبل به پیانو واقعی تولید می کرد. سال ۲۰۱۱ سیستم صدای V-Piano در گراند پیانو دیجیتال Roland قرار داده شد. در سال ۲۰۱۵ ، مدل LX-17 اولین پیانویی بود که در شکل و مدل پیانو دیواری تولید شد و در آن از ۸ اسپیکر و سیستم صدای چند کاناله استفاده می شد. سال ۲۰۱۸ نیز رولند پیانو گراند دیجیتال G-609 و دیواری LX-700 را  به بازار معرفی کرد.

آموزش موسیقی

سال ۸۶ با استفاده از موتور صدای SA،‌ پیانو Roland مدل RD-1000 دیجیتال را تولید کرد که برای استیج طراحی شده بود. تنالیته صدای پیانو ایجاد شده در آن بسیار غنی تر از مدل های قبلی بود.این کمپانی سال ۹۱ با تولید FP-8 همراه شد که اولین مدل ۸۸ کلاویه ای بود. سال ۹۲ نقطه اوج تولیدات این شرکت به تولید اولین پیانو دیجیتال گرند با نام HD-7700 انجامید. در سال ۲۰۰۱ اولین مدلی که دارای صفحه نمایش LCD بود با نام  HP-5 ساخته شد. سال ۲۰۰۳،  DP-900 با عمق فقط ۳۰ سانتی متر ساخته شد که فضای بسیار کمتری را اشغال می ‌کرد.

آموزش موسیقی

تاریخچه شرکت رولند از سال ۱۹۷۲ رقم خورد که در این سال در ژاپن افتتاح و شروع به کار کرد. محصولات این شرکت در ابتدا عبارت بودند از: از سینتی سایزر،  پیانو دیجیتال، لوازم ضبط ، درامز، آمپلی فایر و گیتار. در حال حاضر نرم افزارهای ساخت موسیقی و ضبط و میکس صدا نیز، جزو محصولات این شرکت هستند. کمپانی Roland از همان ابتدای شروع به فعالیت، پیانوی دیجیتال تولید میکرد.

تاریخچه اولین پیانو الکتریک رولند
اولین پیانو معرفی شده به بازار توسط این شرکت در سال ۱۹۷۳ بود که EP-10 نام داشت. این محصول اولین پیانو تمام الکترونیک رولند بود. تفاوت این مدلها، عدم نمونه برداری از صدای گرند بود. در واقع میتوان گفت واژه الکتریک متعلق به محصولاتی است که صدایشان نمونه برداری نشده بود و فقط یک فرکانس دیجیتالی بحساب می آمد. در این دوران اولین گام‌ ها، برای تبدیل یک پیانو اتیک به وسیله ای که از طریق جریان الکتریسیته، صدا تولید میکند، برداشته شد. که پیشرفت فوق ‌العاده ‌ای بود. مدل EP-30 تولید سال ۷۴ بود که اولین پیانو الکتریک در کل دنیا بود و کلاویه های آن حساسیت به شدت ضربه را داشتند. توانایی اجرای دینامیک ها و آکسان ها برای نوازندگان در این مدل مهیا شده بود.

در سال ۱۹۸۳ مدلهای HP-300 و HP-400 که یک نمونه از آنها را در عکس یر مشاهده میکنید، از شرکت Roland روانه بازار شدند و اولین پیانو های الکترونیکی بودند که از پورت MIDI پشتیبانی میکردند.

با این اتفاق بزرگ اتصال اطلاعاتی پیانو الکتریک به دیگر دستگاه های یک استودیو، مانند کامپیوترها؛ برای ساخت موسیقی عملی شده بود. و این یک انقلاب و نقطه عطف در تولید آلات موسیقی الکترونیک بود. از این زمان به بعد پیانو هایی که صرفا الکترونیکی بودند، در واقع دیجیتال شدند. چون انتقال اطلاعات بین این پیانو ها و دیگر دستگاه های دیجیتال، امکان پذیر شده بود.

آموزش موسیقی

سری CLP پیانوهای Yamaha دارای بالاترین دقت در شبیه سازی هستند و پایینترین مدلهای این سری نیز از بهترین امکانات برخوردارند. این سری از پیانوهای دیجیتال جز پیانو یاماها کلاوینوا هستند. یعنی یکی از پر امکانات ترین مدل های پیانو دیجیتال است که تا به حال یاماها تولید کرده است. و بسیاری از امکاناتی که در آن ارائه شده است، در هیچ مدل و یا برند دیگری به چشم نمی خورد.

تکنولوژی اسکیپ در پیانوهای سری CLP
از جالبترین ویژگیهای سری CLP پیانوهای Yamaha برای افزایش بیشترین شباهت با پیانو واقعی، حالت اسکیپ نیز میباشد که در پیانو واقعی اتفاق می‌افتد. به این معنی که زمانی که کلید های پیانو آتیک فشرده می شوند چکش از جای خود بلند شده و به سیم ضربه می زند. و سپس به محل خود باز می گردد. این بازگشت به عقب، ضربه کوچک و ضعیفی را به کلاویه های پیانو منتقل می کند که باعث لرزشی خفیف میشود؛ که به آن حالت اسکیپ یا بازگشت گفته می‌شود.

در این سری فوق العاده، حالت اسکیپ نیز قرار داده شده است. کلاویه های این خانواده غالباً از جنس عاج مصنوعی هستند به استثناء کلاویه های مدل Clp-685 که از چوب طبیعی با روکش عاج مصنوعی ساخته شده است؛ درست مانند کلاویه های پیانو آتیک.

طیف وسیع صدا در سری CLP پیانو Yamaha
پیانوهای سری CLP یاماها علاوه بر برخوردار بودن از صداهای فوق العاده واقعی پیانو های آتیک، که برای نمونه برداری آنها از بهترین مدل های پیانو گراند کنسرتی در سطح جهان استفاده شده است؛ دارای مجموعه وسیعی از صدای ساز های دیگر، شامل سازهای زهی ، بادی برنجی ، چوبی ، پرکاشن و درام و صداهای الکترونیک دیگر می باشد. این صداهای  کاملا طبیعی و با کیفیت ، از طریق ضبط و نمونه برداری از بهترین مدل های آتیک آن ساز ها در سطح جهانی استفاده شده  است که بیشترین قدرت و غنی‌ترین صدا را از خود نشان می دهند.

آموزش موسیقی

برای نوازندگان حرفه‌ای اهمیت دارد که ظاهر ساز آن‌ها به چه صورت است. چرا که زیبایی بدنه گیتار آتیک حرفه‌ای برای آن‌ها همانند کیفیت صدای حاصل از گیتار می‌باشد. به طوری که هر چقدر ظرافت گیتار آتیک حرفه‌ای بیشتر باشد، با احتمال بسیار بیشتری می‌توان انتظار داشت که آن ساز بتواند ریزترین صداها را از خود منتشر کند.

بحث زیبایی بدنه گیتار آتیک حرفه‌ای تا حد زیادی به جنس چوبی که در بدنه ان به کار رفته است، مربوط می‌شود. برای مثال، ساز گیتار آتیک که از چوب سدر ساخته شده است، رنگ روشنی دارد. غیر از چوب سدر، کوا نیز جزو چوب‌هایی باکیفیتی است که تمامی بخش‌های منحنی ساز گیتار آتیک را می‌توان در آن مشاهده کرد. به طور معمول، سازهای گیتار آتیک که با این نوع چوب ساخته می‌شوند، گران قیمت هستند و دلیل گران بودن آن‌ها به نوع و کیفیت چوب کوا مربوط می‌شود. این نوع ساز، علاوه بر دارا بودن جنس خوب و باکیفیت، صدای بسیار دلنشینی خواهد داشت.

آموزش موسیقی

تعداد بسیار زیادی از نوازندگان گیتار آتیک فکر می‌کنند که اگر جنس سیم از نوع نایلون باشد، با آرامش بیشتری می‌توانند بنوازند. دلیل قانع کننده‌ی آن‌ها برای استفاده از گیتار آتیک حرفه‌ای با سیم‌های نایلون، کیفیت بالای صدای تولید شده است. اما در واقع این چنین نیست. در ابتدای نواختن با این نوع سیم‌ها، صدای خوبی خواهید شنید. در صورتی که هر چه زمان بیشتری بگذرد، کیفیت صدای گیتار آتیک که سیم‌های نایلونی دارد، افت خواهد کرد. پی بیاید به جای خرید گیتار آتیک با سیم‌های نایلونی، به خرید گیتار آتیک با سیم‌های فی فکر کنید و کیفیت کار خود را بالا ببرید.

آموزش موسیقی

اگر جثه‌ی چندان زیادی ندارید، به طور قطع برای شما اهمیت دارد که یک گیتار آتیک کوچک را انتخاب می‌کنید یا یک گیتار آتیک بزرگ را! چون نحوه‌ی صحیح در دست گرفتن گیتار آتیک در کیفیت صدای حاصل از آن، تاثیرگذار است. اگر طول دست‌های شما کم است، باید گیتارهایی را انتخاب کنید که اندازه‌ی کوچک تا متوسطی دارند. در صورتی که طول دست‌های شما زیاد است، می‌توانید گیتارهایی را برگزینید که قدری بزرگتر هستند. با توجه به پاره‌ای از توضیحات، گیتار کلاسیک حرفه‌ای با اندازه‌ی کوچک، برای هنرجویان کودک و نوجوان مناسب است. در مقابل، هنرجویان جوان بهتر است از گیتار کلاسیک متوسط استفاده کنند. بهترین ساز گیتار آتیک حرفه‌ای برای بزرگسالان نیز گیتار آتیک بزرگ است که به راحتی در دستان آن‌های جای می‌گیرد.

آموزش موسیقی

صنوبر، سدر، ماهون، افرا و رزوود از چوب‌های رایجی هستند که برای ساخت بدنه‌ی گیتار آتیک به کار می‌روند. به طور کلی، نمی‌توان گفت که کدام یک از چوب‌ها برای ساخت گیتار آتیک حرفه‌ای مناسب هستند. چون هر کدام از آن‌ها، یک خصوصیت دارند که بنا به خصوصیات متعدد آن‌ها می‌توان گیتار آتیک را خریداری کرد. چوب صنوبر به صدای شفافی که را خود عبور می‌دهد، معروف است. چوب سدر هم برای نواختن ضربه‌های ملایم، بهترین گزینه پیش روی شما است. هر چقدر که بخش‌هایی از گیتار آتیک را که چوب ماهون بپوشاند، صدای حاصل از گیتار آتیک، بم‌تر خواهد بود. خاصیت چوب رزوود و افرا را هم می‌توان در مقابل هم قرار داد. چون چوب رزوود دارای قابلیت تولید صدای بیس است و در مقابل، چوب افرا برای تولید صداهای شفاف کاربرد دارد.

آموزش موسیقی

چوب، جنس سیم، ابعاد طراحی بدنه و زیبایی گیتار آتیک از پارامترهای مهم برای خرید آن به شمار می‌روند. اگر مبتدی هستید، این نکته به کارتان خواهد آمد و اگر که حرفه‌ای باشید، جنبه‌ی مرور برای شما خواهد داشت. چوب گیتار آتیک از چندین جنبه ارزشمند است. بعضی از گیتارهای آتیک برای وارد آمدن فشارهای سنگین مناسب هستند و برخی دیگر برای بازتاب صدای خوبی دارند. مسلم است که چوب هر کدام از آن‌ها در هر یک از حالت‌ها، متفاوت است و سخت می‌شود گیتارهایی را پیدا کرد که هر دو نوع کارایی را با هم داشته باشند. 

آموزش موسیقی

خوانندگی همانند یک شغل در هر جای دنیا، دارای درآمد است. برای مثال جایگاه خوانندگی و اجرای کنسرت در کشورهای نوین و توسعه یافته در نمودار صعودی ایده آلی قرار دارد؛ بطوری که 2 الی 12 درصد از درآمد ناخالص ملی را به خود اختصاص می‌دهد.

طبق آماری که در سال 2016 میلادی اعلام شده است، سهم جهانی تجارت و خدمات خلاق توانسته است بیش از 900 میلیارد دلار را به خود اختصاص بدهد؛ در حالی که در کشور ما، گردش موسیقی سالانه به 100 میلیون می‌رسد. در صورتی برگزاری یک کنسرت ممتاز و درجه یک می‌تواند منبع درآمد خوبی است که بتواند یک منبع اصلی و مهم برای پیش بینی گردش مالی صنعت موسیقی در کشورمان باشد. در سال 95 طبق آماری که دفتر موسیقی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی اعلام کرده است، بیش از 1221 عدد مجوز برای اجرای کنسرت موسیقی صادر شده است. 80 درصد از فروش‌ها از سایت رسمی فروش ایران کنسرت صورت گرفته است.

بطور متوسط هر کنسرت در 3 شب اجرا می‌شود که بطور میانگین 1000 نفر از کنسرت‌های برگزار شده استقبال می‌کنند. قیمت بلیط‌های کنسرت پاپ در سالن‌های میلاد از 30 هزار تومان الی 100 هزار تومان می‌باشد. یعنی میانگین قیمت بلیط‌های کنسرت پاپ 65 هزار تومان است. هزینه مورد نیاز برای کنسرت‌های سنتی از 25 هزار تومان الی 120 هزار تومان است که باز هم قیمت متوسط کنسرت سنتی، 65 هزار تومان می‌باشد. اگر این مبالغ را در تعداد صندلی‌های سالن ضرب کنیم، به مبلغی در حدود 300 تا 350 میلیون تومان می‌رسیم. ولی این نکته را در نظر داشته باشید که مخارج برگزار کنندگان کنسرت نیز وجود دارد که می‌بایست به آن‌ها توجه کرد. برای مثال زمانی می‌توان یک کنسرت با درآمد بالا اجرا کرد که یک سالن مناسب در یک نقطه مناسب از شهر انتخاب کنید. تجربه ثابت کرده است که کیفیت کنسرت اجرا شده در سطح بالای شهر می‌تواند شما را به منبع درآمد خوبی نزدیک کند.

آموزش موسیقی

داشتن استعداد، تمرین و تمرکز و ترکیبی از این دو می‌تواند شما را به آن جایگاهی که در خوانندگی دوست دارید، برساند. البته لازم این نکته را نیز بدانید که ظرفیت طبیعی صدا می‌تواند بیش از این ترکیب بسیار موثر تر واقع شود. برای رسیدن به یک صدای قابل پسند و مناسب لازم است تا تمرین کنید و ممارست داشته باشید.

بر اساس تحقیقات و بررسی‌هایی از دیلی میل و مدیکال دیلی منتشر شده است، برای رسیدن به قله‌های موفقیت بعنوان یک خواننده معروف، علاوه بر داشتن استعداد طبیعی، داشتن صبر و آموزش از اساتید درجه یک موسیقی می‌تواند شما را هر چه سریع تر به جایگاه خواننده‌های معروف نزدیک کند. برای مثال، اگر ترکیبی از این سه راهکار را در برنامه کاری خود بگنجانید، می‌توانید به جایگاه خواننده‌ای نظیر بوجلی رو  برسید و به جمع حرفه‌ای‌های دنیای پر رمز و راز خوانندگی پا بگذارید. صدای خوب با یک آموزش عالی به تبدیل به صدای منحصربه‌فردی می‌شود که دیگران از شنیدن آن لذت می‌برند.

آموزش موسیقی

شغل خوانندگی مانند هر شغل دیگری، داری پستی بلندی‌های بسیاری است. در کشور ایران نیز مانند هر نقطه از دنیا، برای رسیدن به جایگاه مناسب در حرفه‌ای که می خواهید، باید مدتی بطور جدی و اصولی شروع به کار کنید. پشتکار فراوان در خوانندگی نیز بسیار موثر است که نباید از آن غافل بود. اگر تمایل دارید تا به سطحی برسید که آلبوم‌تان را منتشر کنید، می‌بایست بسیار تمرین کنید. اگر فردی شغل خوانندگی را انتخاب کرده باشد و به مرحله انتشار آلبوم برسد، می‌توان گفت که او به مرحله درآمد زایی از خوانندگی دست یافته است. بعضی از خواننده‌ها نیز برای اینکه از صدای خود درآمد زایی کنند، تصمیم می‌گیرند تا کنسرت برگزار کنند. عده‌ای هم برای تبدیل شدن به یک خواننده معروف، کلیپ می‌سازند که مستم کسب مجوز و خرج هزینه است.

در این میان، خواننده‌های معروفی هستند که برای تنظیم یک آهنگ، هزینه‌های زیادی را به‌ کار می‌گیرند تا تنظیم حرفه‌ای بر روی آهنگ آن‌ها داشته باشد. اگر می‌خواهید بدانید که در حقیقت، خوانندگی در ایران به چه عواملی بستگی دارد، می‌بایست بگوییم که سطح خواننده و سبک هنری او از جمله عوامل تعیین کننده جایگاه شغل خوانندگی در ایران هستند. اگر سطح صدای خواننده در وضعیت قابل قبولی باشد و در عین حال نیز سبک کاری او مورد استقبال عده کثیری از مردم قرار بگیرد، می‌توان گفت که خوانندگی او در ایران موفقیت آمیز است. البته تاثیر عوامل دیگر را نمی‌توان نادیده گرفت. برای مثال اگر نوع شعر خواننده و نوع خواندن او با سایر خواننده‌های دیگر تفاوت آن‌چنانی نداشته باشد، می‌توان گفت که او در ایران از راه خوانندگی به درآمد خوبی دست پیدا می‌کند.

شاید بعضی‌ها این نظر را داشته باشند که از شغل خوانندگی در ایران، آنچنان استقبالی نمی‌شود. اما با بررسی‌هایی در می‌یابیم که بغیر از خواننده‌های ایرانی پیش از انقلاب خارج از ایران، خواننده‌های جوان داخل ایران نسبت به خواننده‌های خارجی ایرانی خیلی بهتر و قوی تر عمل کرده اند و بازخورد خوبی دریافت کرده اند.

آموزش موسیقی

برای خوانندگی می‌بایست اصولی را رعایت کنید. محافظت از اصل صدا، نخستین اصل برای خوانندگی می‌باشد. چرا که ممکن است فرد برای تمرین خوانندگی به حنجره خود توجه نداشته باشد و از اصلی ترین شرایط خوانندگی غافل شود. با توجه به این موضوع، زمانی که هوا خیلی سرد یا خیلی گرم است، نباید تمرین کنید. همچنین داد و فریاد زدن را می‌بایست از لیست رفتارهای روزانه و روزمره‌تان حذف کنید، چرا که اثر آن بصورت گرفتگی در صدای شما برای چند ساعت تا چند روز باقی بماند.

اگر به هر دلیلی صدای شما گرفت و قصد دارید تا بخوانید، هیچ وقت تلاش نکنید تا با تمرین و فشار زیاد، آن را به حالت اول بازگردانید. خوب است این نکته را نیز بدانید که استفاده از مشروبات الکلی می‌تواند تمرکز شما را به هنگام اجرا از بین ببرد و به حنجره‌تان آسیب جدی برساند. با ورود به دنیای خوانندگی لازم است که از نوشیدن مایعات سرد و منجمد بپرهیزید تا کیفیت صدای شما در حالت طبیعی خود باشد.

آموزش موسیقی

تاکید خوانی یا کوبش کلمات در خوانندگان رپ به شکل ماهرانه‌ای انجام می‌شود. کاربرد تاکید خوانی زمانی مشخص می‌شود که شما تاکید خوانی را به طور کامل فرا گرفته باشید. تاکید کردن بر کلمات از این جهت اهمیت دارد که با گویش صحیح کلمات بتوانید بر روی خواننده تاثیر بگذارید. همچنین با تاکید خوانی می‌توانید شنونده را وادار کنید تا انتهای قطعه موسیقی به شنیدن آهنگ شما تشویق شود. به احتمال زیاد، نمونه قطعات موسیقی رپرهای مبتدی را شنیده اید که به دلیل یکنواختی، شما کسل می‌شوید و دیگر تصمیم برای ادامه شنیدن آن ندارید. این موضوع تا آن‌جا اهمیت دارد که اگر تکست شما زیبا باشد ولی کوبش کلمات در ریتم صدایی خود نداشته باشید، هیچ اثری از زیبایی تکست شما در صدا دیده نمی‌شود.

تاکید خوانی در سبک‌های متفاوت موسیقی، متنوع است. آن‌چه که یک رپر باید بداند، سبک‌های گنگ، ملیتی و اجتماعی برای خوانندگی رپ می‌باشد. اما تاکید خوانی در سبک‌های لاو و دیس لاو متفاوت است. در سبک لاو، تاکید به تکست و بیت مربوط می‌شود. برای مثال، اگر موضوع تکست، تازه عاشق شدن و دل بستن است، توصیه می‌کنیم تا سبک تر بخوانید. اما اگر موضوع تکست، سفر کردن معشوق باشد، لا توجه به بیت بالا و پایین می‌شود و در برخی مواقع، تاکید آن به سبک دیس لاو هم نزدیک خواهد شد. خوب است بدانید که در سبک‌های دیگر، نظیر فان و پارتی، میزان تاکید بسیار پایین است. اما همین میزان کم تاکید، سبب زیبا شدن کار خواهد شد.

آموزش موسیقی

قرار گیری رایم‌ها در لیریکس، در واقع چیدمان رایم‌ها در هر خط مشخص می‌نماید. چیدمان رایم به طور کلی به دو بخش زیر تقسیم می‌شود.

مثالی از رایم‌های پایانی: هیچکدوممونم نیستیم بیکار / در حال ساخت و ساز ایران

مثال از رایم‌های درونی: آ اندازه حرفام کاغذ نیست / باختم تویه باور کارم نیست (علاوه بر رایم‌های پایانی، دو واژه باختم و باور نیز هم وزن می‌باشند و از منظور مکانی، رایم درونی محسوب می‌شود.)

به این نکته توجه داشته باشید که رایم‌ها در مجموع، کلمات، حروف و حتی صداهای هم وزن را شامل می‌شود. رایم به لحاظ مکانی و پیاده سازی آن، محدودیت خاصی ندارد.

آموزش موسیقی

نیازی نیست شما بهترین صدا در جهان را داشته باشید، اما شما باید یک صدای خوب داشته باشید. صدایی که وقتی به آن نیاز دارید، بتواند به شما کمک کند.

در ادامه، من 7 راز و ترفند بسیار مفید را به شما معرفی می کنم که باعث می شود صدای شما به جهان حکمرانی کند
1- تمام سینه خودتان را از نفس پر کنید ( نه این که فقط شکم شما از هوا پر شود)
شکم شما نقطه شروع شما می باشد اما این حتی نیمی از مسیر هم نیست. در صورتی که شما می خواهید آواز بخوانید، شما باید قفسه سینه و پشت خودتان را از هوا پر کنید. این تنها روشی است که باعث می شود دیافراگم شما پایین بیاید و هوا را به درون خودش بکشد . شما باید کاری کنید که دیافراگم شما برای شما کار کند نه علیه شما!

2- گلوی خودتان را باز کنید
انگشت های خودتان را بالای گلوی خودتان قرار دهید. فک خودتان با باز کنید. آیا حس کردید که گلوی شما به سمت پایین حرکت می کند؟ امیدوارم این طور باشد. حالا، انگشت های خودتان را بالای گلوی خودتان قرار دهید و لب های خودتان را محکم به دندان های خودتان فشار دهید. هر روز این کار را انجام دهید. بعضی از تمرین های صوتی خودتان را تمرین کنید تا بتوانید عمق حنجره خودتان را ارتقا دهید. این یکی از بهترین روش ها برای باز کردن گلوی خودتان قبل و در طول آواز خواندن می باشد.

3- فک خودتان را پایین بیاورید
زمانی که می خواهید مصوت ها را بخوانید، فک خودتان را پایین بیاورید. این کار باعث می شود که صدای شما قوی تر و حجیم تر بشود. این تکنیک واقعا جادویی است.

4- مراقب نوت های بالا باشید
فرض کنید که صدای شما مثل یک آسانسور می باشد. مادامی که صدای شما بالا می رود یک زنجیر سنگین آن را به پایین می کشد ( در واقع، این نوت های بالای شما می باشد). مادامی که صدای شما پایین می رود، این زنجیر به سمت بالا کشیده می شود. فرض کنید صدای شما مثل قرقره می باشد. شما باید برای رسیدن به نوت های بالا صدای خودتان را پایین بیاورید و برای نوت های پایین، صدای خودتان را بالا ببرید. شما متوجه می شوید که خواننده های خوب برای نوت بالا، چانه خودشان را بالا نمی آورند. این تکنیک هم مثل جادو موثر است.

5- زبان خودتان را پایین نگاه دارید
آواز خواندن وقتی که زبان شما بالا است باعث می شود مشکلات زیادی در صدای شما ایجاد شود. منظور من پشت زبان شما می باشد. وقتی که زبان شما بالا باشد، صدای شما تو دماغی می شود و این موضوع باعث می شود نوت های بالای شما خوب اجرا نشود. شما باید زبان خودتان را باز کنید، انگار که می خواهید خمیازه بکشید و ببینید که آیا می توانید پشت زبان خودتان را در شروع این خمیازه، پایین نگاه دارید یا خیر. گاهی اوقات شما باید اندکی تلاش کنید تا بتوانید این کار را بکنید. قبل از این که بخوانید و در طول آواز خواندن سعی کنید زبان خودتان را پایین نگاه دارید زیرا این کار به شما کمک میکند تا صدای خودتان را کنترل کنید. شما می توانید فرض کنید که یک لیسک در انتهای دهان خودتان دارید، فرض کنید که می خواهید یک لیوان آب بخورید در این صورت شما زبان خودتان را پایین نگاه می دارید.

6- سینه تان را بالا بدهید
اگر وقتی که آواز می خوانید سینه شما پایین باشد، از نظر تنش صوتی و کنترل تنفس، با مشکل رو به رو می شوید. در این صورت شما با گلوی خودتان آواز میخوانید و خیلی سریع نفس خودتان را از دست می دهید. اگر شما سینه خودتان را در انتهای عبارت ها پایین بیاورید و سعی کنید در طول اجرای عبارت سینه خودتان را بالا نگاه دارید ( با تمرین)، می توانید موفق شوید. هدف شما این است که همیشه شانه های شما در حالت آرام و سینه شما در حالت بالا قرار داشته باشد. در این صورت، کنترل تنفس شما تا حد زیادی بهبود پیدا می کند.

7- سعی کنید در زمان آوار خواندن، خیلی از صدای «هــ» استفاده نکنید!
خواننده های عالی معمولا سعی می کنند که آوای «ه» را در صدای خودشان کاهش دهد. یوهوووو را به یوووووو تبدیل می کنند: صدای هـــ معمولا زمانی ایجاد می شود که شما چندین نوت را بر روی یک مصوت می خوانید. این یک تنظیم خیلی خوب است که باعث می شود صدای شما خیلی حرفه ای به نظر برسد. اگر صدای «ه» زیادی در آواز شما باشد، صدای شما آماتور و ضعیف به نظر می رسد. در نتیجه شما باید سعی کنید این مشکل را رفع کنید.

امیدوارم این نکات برای شما مفید باشد!

آموزش موسیقی

26- حنجره: ساختاری در گلو که تارهای صوتی در آن قرار دارند.

27- نفس پایین: استفاده از دیافراگم و عضله های میان شکمی برای تنفس بدون تکان خوردن شانه ها، گردن و قسمت بالایی سینه. این نوع تنفس در زمان آواز خواندن مطلوب می باشد.

28- غنایی: یک دسته بندی صوتی بین دراماتیک و کلوراتورا ( سریع) که در انواع صدا می توان آن را مشاهده کرد.

29- مسا دی وس: یک تکنیک پویا شامل شروع کردن یک نوت با کرسندو ( آرام تا بلند) که بعد از آن یک دکرسندو ( بلند به آرام) دنبال می شود.

30- مزو سوپرانو: صدای اپرای نه بین سوپرانو و کنترالتو

31- شروع: شروع هر صدای صوتی

32- پاساژیو: یک عبارت ایتالیایی که به معنی «عبور» می باشد. این کلمه به نواحی گذرا در صدا اشاره دارد که در آن خواننده باید مراقبت بیشتری داشته باشد تا آواز را صحیح اجرا کند. این حالت در نقاط مختلف بر اساس نوع صدای هر فرد، شنیده می شود.

33- آواگری: ایجاد کردن صدای صوتی.

34- دانگ: بخشی از صدا که بر اساس کیفیت صدا و گاهی بازه صدا متمایز می شود، مانند صدای سینه ، صدای سر و فالستو (هر کدام از این عبارت ، پیش از این در لغت نامه تعریف شده است)

35- تشدید: این عبارت، یکی دیگر از عبارت مرتبط با کیفیت صدا می باشد مانند «تن صدا». این عبارت به صورت خاص به این موضوع اشاره دارد که صدا تا چه حد گرم یا روان است و بیشتر مرتبط با صدای فرعی می باشد. این صدا همچنین می تواند به تشدید صدا در یک اتاق مثلا در اجرای کلیسا، اشاره داشته باشد.

36- تیز: زمانی که گام اندکی بالاتر از حد مورد نیاز باشد، صدا تیز می شود.

37- کام گوشتی: ساختار عضلانی نرم در انتهای دهان که وقتی بالا بیاید، باعث می شود محفظه بینی از بقیه سیستم تنفسی مجزا شود و ازین رو باعث میشود که خواننده ها از بینی آواز نخوانند.

38- سوپرانو: بالاترین صدا در صدای نه.

39- اسکوییلو: یک عبارت دیگر برای کیفیت صدا که اشاره به یک صدای صاف و شفاف دارد که بعضی از خواننده ها از آن استفاده می کنند ، به خصوص در دانگ های بالا.

40- تن صاف: یک صدا بدون ویبراتو

41- تنور: دسته بندی برای صدای مردانه بالا.

42- تن: کیفیتی از صدا. معمولا به صورت تن های خش دار یا شفاف توصیف می شود.

43- طنین صدا: مشابه با تن صدا، این عبارت نیز یکی از کیفیت های صدا را توصیف می کند.

44- لرزش صدا: یک تکنیک که در آن خواننده بین دو نوت مجاور، سریع صدای خودش را تغییر می دهد.

45- بدون صدا: یک طرز بیان که در آن صامت ها بدون مصوت هستند مانند حرف های S یا T.

46- ویبراتو: نوسان طبیعی بین گام ها ( حتی وقتی که یک نوت ثابت اجرا می شود) که در بسیاری از صداهای خوانندگان وجود دارد.

47- تارهای صوتی: این تارها در غشای تارهای صوتی قرار دارند که جایگاه آن ها در حجره می باشد و وقتی که هوا از میان آن ها عبور می کند این تارها رش می کنند تا صدا ایجاد شود.

48- صدا دار: درست بر خلاف حالت های بی صدا که اشاره به صامت هایی دارد که برای تلفظ آن ها باید از مصوت استفاده کنیم مانند B یا Z

49- صدای سوت: بالاترین دانگ صدا، که بالاتر از صدای سر ایجاد می شود و یکی از معروف ترین افرادی که این صدا را ایجاد کرده، Mariah Carey می باشد.

50- ارتعاش: وقتی که فاصله بین دو گام موجود در ویبراتو خیلی عریض باشد، این پدیده شکل می گیرد که باعث می شود صدا حالت ناپایدار داشته باشد.

آیا هنوز هم نسبت به اصطلاحات آواز کنجکاو هستید؟ می خواهید کلمات بیشتری را یاد بگیرید؟ قطعا یک مربی آواز یا دوره های آموزشی می توانند به شما کمک کنند تا اطلاعات بسیار بیشتری را در این زمینه به دست بیاورید.

آموزش موسیقی

اگر تا به امروز اصطلاحاتی در رابطه با آواز بوده است که با آن آشنا نبوده اید، باید به شما بگوییم که اصلا چیز عجیبی نیست. مانند هر زمینه تخصصی دیگری، متخصص های حوزه آواز نیز از کلمات تخصصی زیادی استفاده می کنند و لغات مورد استفاده آنها، کلماتی هستند که بیشتر مردم با آن ها آشنایی ندارند.
در صورتی که شما علاقه مند هستید که مهارت های موسیقیایی خودتان را افزایش دهید، یاد گرفتن این کلمات به شما کمک می کند که آموزش های موجود در زمینه آواز را بهتر درک کنید. خب پس بیایید کار را شروع کنیم.

در این لیست که بر اساس الفبا مشخص شده است، شما تعاریف مختلف برای عبارات موسیقیایی را مشاهده می کنید که شامل عبارات مرتبط با گروه های کر نیست می باشد. همچنین عبارت مختلفی را یاد می گیرید که با استفاده از آن ها می توانید یک صدا را توصیف کنید.
1- یک کاپلا: این کلمه به معنی « از گروه کر» می باشد که این عبارت برای اشاره به آواز بدون همراهی مورد استفاده قرار می گیرد.

2- آلتو: صدای بم نه که در آواز کر مورد استفاده قرار می گیرد.

3- واجگر: بخشی از بدن که برای ادای کلمات مورد استفاده قرار می گیرد؛ معمولا این کلمه برای اشاره به لب ها، دندان و نوک زبان مورد استفاده قرار می گیرد.

4- حلقی: یک کلمه مرتبط با طزر بیان می باشد که نشان دهنده صدای هوایی می باشد که قابل شنیدن است، مانند تلفظ حرف P در زبان انگلیسی.

5- باریتون: صدای مردانه بین تنور و باس

6- باس: بم ترین صدای مردانه

7- توام با تنفس: صدایی کا شفاف نیست و بیشتر هوا در آن شنیده می شود. یک صدا از این جنس به دلایل مختلف ایجاد می شود که نداشتن پشتیبانی تنفسی کافی یکی از این دلایل می باشد.

8- صدای سینه ای: یک گام از صدای بم که بیشتر افراد با این صدا صحبت می کنند؛ این صدا در سینه طنین انداز می شود.

9- کنترالتو: پایین ترین صدای نه.

10- کلوراتورا: نوت هایی با حرکت سریع.

11- کانتر تنور: نوعی از صدای مردانه که بیشتر به عنوان صدای اصلی آواز را اجرا می کند. این صدا بیشتر در موسیقی های دوره باروک مورد استفاده قرار می گیرد.

12- کاور کردن: یک تکنیک صوتی که در آن خواننده لب های خودش را اندکی حلقه می کند تا نوت های بالا را با صدایی خاص اجرا کند.

13- دندانی: یک تکنیک صوتی که بر اساس آن، زبان دقیقا پشت دندان ها قرار می گیرد تا صدای خاصی ایجاد شود. صدای D در ایتالیایی یا اسپانیایی یک نمونه خوب از این طرز بیان می باشد.

14- دیافراگم: یک عضله بزرگ تنفسی که زیر ریه ها قرار دارد و در طول دم، صاف شده و به پایین می آید. این عبارت یکی از رایج ترین عبارات مورد استفاده خواننده ها در کلاس های درس مرتبط با تنفس صحیح می باشد.

15- طرز بیان: حالتی که بر اساس آن بخش هایی از کلمات، شامل مصوت ها و صامت ها شکل گرفته و تلفظ می شوند. برای خواننده های کلاسیک، این طرز بیان معمولا شامل مطالعه طرز بیان زبان های خارجی می باشد.

16- ادغام: یک حالت از طرز بیان که به پدیده تغییر تدریجی یک مصوت به یک مصوت دیگر اشاره دارد که این حالت باعث می شود دو مصوت در یک سیلاب بیان شوند. این حالت در زبان انگلیسی بسیار زیاد رخ میدهد اما در زبان های دیگر کمتر دیده می شود.

17- دراماتیک: در دسته بندی های صدا، این سبک صدا اشاره به صدای بزرگ و قوی دارد ( مثلا یک سوپرانو دراماتیک)

- تکنیک های توسعه یافته: هر تکنیک صوتی خارج از روش های نرمال یا کلاسیک، به عنوان تکنیک توسعه یافته شناخته می شود. این تکنیک ها شامل تن های سوت دار، آواگری دم دار، آواز از گلو و یا هر تکنیک دیگر می باشد

19- فاش: یک نوع صدا و یا دسته بندی صوتی. در زبان آلمانی به معنی سوژه هم می باشد.

20- صاف: زمانی که یک گام اندکی پایین تر از حالت مد نظر می باشد.

21- فالستو: یک صدای نازک سر که توسط مرد اجرا می شود.

22- ته گلویی: یک صدای بم و گرفته که بعضی از افراد به دلیل کمبود نفس با این صدا حرف می زنند. معمولا در انتهای جملات این صدا شنیده می شود.

23- توقف گلویی: وقتی یک فرد تارهای صوتی خودش را قبل از شروع یک صدای آواز گونه به هم فشار می دهد، این صدا ایجاد می شود. در ابتدای بسیاری از کلمات که با مصوت در زبان انگلیسی شروع می شوند، این صدا شنیده می شود مانند کلمه Umbrella

24- صدای سر: دانگ آواز بالا که ن و صداهای کانتر تنور معمولا در آواز کلاسیک، از این صدا استفاده می کنند.

25- میان شکمی: عضله های بین دنده ها که باعث می شود دنده ها در طول تنفس، بالا بیایند.

آموزش موسیقی