لغت نامه کامل اصطلاحات آواز 50 اصطلاح آواز و معانی آن ها قسمت اول

اگر تا به امروز اصطلاحاتی در رابطه با آواز بوده است که با آن آشنا نبوده اید، باید به شما بگوییم که اصلا چیز عجیبی نیست. مانند هر زمینه تخصصی دیگری، متخصص های حوزه آواز نیز از کلمات تخصصی زیادی استفاده می کنند و لغات مورد استفاده آنها، کلماتی هستند که بیشتر مردم با آن ها آشنایی ندارند.
در صورتی که شما علاقه مند هستید که مهارت های موسیقیایی خودتان را افزایش دهید، یاد گرفتن این کلمات به شما کمک می کند که آموزش های موجود در زمینه آواز را بهتر درک کنید. خب پس بیایید کار را شروع کنیم.

در این لیست که بر اساس الفبا مشخص شده است، شما تعاریف مختلف برای عبارات موسیقیایی را مشاهده می کنید که شامل عبارات مرتبط با گروه های کر نیست می باشد. همچنین عبارت مختلفی را یاد می گیرید که با استفاده از آن ها می توانید یک صدا را توصیف کنید.
1- یک کاپلا: این کلمه به معنی « از گروه کر» می باشد که این عبارت برای اشاره به آواز بدون همراهی مورد استفاده قرار می گیرد.

2- آلتو: صدای بم نه که در آواز کر مورد استفاده قرار می گیرد.

3- واجگر: بخشی از بدن که برای ادای کلمات مورد استفاده قرار می گیرد؛ معمولا این کلمه برای اشاره به لب ها، دندان و نوک زبان مورد استفاده قرار می گیرد.

4- حلقی: یک کلمه مرتبط با طزر بیان می باشد که نشان دهنده صدای هوایی می باشد که قابل شنیدن است، مانند تلفظ حرف P در زبان انگلیسی.

5- باریتون: صدای مردانه بین تنور و باس

6- باس: بم ترین صدای مردانه

7- توام با تنفس: صدایی کا شفاف نیست و بیشتر هوا در آن شنیده می شود. یک صدا از این جنس به دلایل مختلف ایجاد می شود که نداشتن پشتیبانی تنفسی کافی یکی از این دلایل می باشد.

8- صدای سینه ای: یک گام از صدای بم که بیشتر افراد با این صدا صحبت می کنند؛ این صدا در سینه طنین انداز می شود.

9- کنترالتو: پایین ترین صدای نه.

10- کلوراتورا: نوت هایی با حرکت سریع.

11- کانتر تنور: نوعی از صدای مردانه که بیشتر به عنوان صدای اصلی آواز را اجرا می کند. این صدا بیشتر در موسیقی های دوره باروک مورد استفاده قرار می گیرد.

12- کاور کردن: یک تکنیک صوتی که در آن خواننده لب های خودش را اندکی حلقه می کند تا نوت های بالا را با صدایی خاص اجرا کند.

13- دندانی: یک تکنیک صوتی که بر اساس آن، زبان دقیقا پشت دندان ها قرار می گیرد تا صدای خاصی ایجاد شود. صدای D در ایتالیایی یا اسپانیایی یک نمونه خوب از این طرز بیان می باشد.

14- دیافراگم: یک عضله بزرگ تنفسی که زیر ریه ها قرار دارد و در طول دم، صاف شده و به پایین می آید. این عبارت یکی از رایج ترین عبارات مورد استفاده خواننده ها در کلاس های درس مرتبط با تنفس صحیح می باشد.

15- طرز بیان: حالتی که بر اساس آن بخش هایی از کلمات، شامل مصوت ها و صامت ها شکل گرفته و تلفظ می شوند. برای خواننده های کلاسیک، این طرز بیان معمولا شامل مطالعه طرز بیان زبان های خارجی می باشد.

16- ادغام: یک حالت از طرز بیان که به پدیده تغییر تدریجی یک مصوت به یک مصوت دیگر اشاره دارد که این حالت باعث می شود دو مصوت در یک سیلاب بیان شوند. این حالت در زبان انگلیسی بسیار زیاد رخ میدهد اما در زبان های دیگر کمتر دیده می شود.

17- دراماتیک: در دسته بندی های صدا، این سبک صدا اشاره به صدای بزرگ و قوی دارد ( مثلا یک سوپرانو دراماتیک)

- تکنیک های توسعه یافته: هر تکنیک صوتی خارج از روش های نرمال یا کلاسیک، به عنوان تکنیک توسعه یافته شناخته می شود. این تکنیک ها شامل تن های سوت دار، آواگری دم دار، آواز از گلو و یا هر تکنیک دیگر می باشد

19- فاش: یک نوع صدا و یا دسته بندی صوتی. در زبان آلمانی به معنی سوژه هم می باشد.

20- صاف: زمانی که یک گام اندکی پایین تر از حالت مد نظر می باشد.

21- فالستو: یک صدای نازک سر که توسط مرد اجرا می شود.

22- ته گلویی: یک صدای بم و گرفته که بعضی از افراد به دلیل کمبود نفس با این صدا حرف می زنند. معمولا در انتهای جملات این صدا شنیده می شود.

23- توقف گلویی: وقتی یک فرد تارهای صوتی خودش را قبل از شروع یک صدای آواز گونه به هم فشار می دهد، این صدا ایجاد می شود. در ابتدای بسیاری از کلمات که با مصوت در زبان انگلیسی شروع می شوند، این صدا شنیده می شود مانند کلمه Umbrella

24- صدای سر: دانگ آواز بالا که ن و صداهای کانتر تنور معمولا در آواز کلاسیک، از این صدا استفاده می کنند.

25- میان شکمی: عضله های بین دنده ها که باعث می شود دنده ها در طول تنفس، بالا بیایند.

آموزش موسیقی